Bretwalda – Wikipedija/Википедија

Bretwalda, također brytenwalda i bretenanwealda, je staroengleska riječ koja se prvi put spominje u Anglosaksonskoj kronici iz 9. vijeka i označava vladare anglosaksonskih kraljevstava koji su od 5. do 9. vijeka uspostavljali hegemoniju ili sizerenstvo nad drugim anglosaksonskim kraljevstvima. Izraz bretwalda se također pojavljuje u povelji Æthelstana, kralja Engleske.

Za vladare Mercije se općenito smatra da su bili najmoćniji engleski kraljevi od sredine 7. do početka 8. vijeka, ali nijedan od njih u Kronici nije označen titulom bretwalda što se obično tumači anti-mersijskom pristranošću autora Kronike. Anali Walesa su pak gospodare Northumbrije označavali kao "kraljeve Saksonaca" (tj. Engleza) sve do smrti Osred I godine 716.

U Irskoj u 11. i 12. vijeku je riječ Bretwëlde bila jedna kojom se označavao "veliki kralj".

• Ælle od Sussexa (488–cca.514)
• Ceawlin od Wessexa (560–92, umro 593)
• Æthelberht od Kenta (590–616)
• Rædwald od Istočne Anglije (c600–24)
• Edwin od Deire (616–33)
• Oswald od Northumbrije (633–42)
• Oswiu od Northumbrije (642–70)

• Wulfhere od Mercije (658–675)
• Æthelred od Mercije (675–704, u. 716)
• Æthelbald od Mercije (716–757)
• Offa od Mercije (757–796)
• Cœnwulf od Mercije (796–821)

• Egbert od Wessexa (829–39)