sh.wiktionary.org

mentalitet — Wikirječnik

  • IPA: /mentalǐteːt/
  • Hifenacija: men‧ta‧li‧tet

mentalìtēt m (ćirilica менталѝте̄т)

Značenja:

  1. skup duhovnih osobina pripadnika jedne zajednice[1]
  2. karakteristična svojstva uopšte [1]

Sinonimi:

  1. karakter, temperament, senzibilitet, kov, priroda, duša, duh, psihologija [1]
  2. karakter, temperament, priroda, ego, ličnost, duša, ćud, duh, senzibilitet, psiha, psihologija, kov, narav, individualnost, individualitet, nastrojenost, nutrina, ja, osobine, unutrašnjost, fig. krv fig., fam. štih fam., ret. natura ret. [1]

deklinacija imenice mentalitet

jednina množina
nominativ mentalitet mentaliteti
genitiv mentaliteta mentaliteta
dativ mentalitetu mentalitetima
akuzativ mentalitet mentalitete
vokativ mentalitete mentaliteti
lokativ mentalitetu mentalitetima
instrumental mentalitetom mentalitetima
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Pavle Ćosić i saradnici, Rečnik sinonima, Beograd 2008, ISBN 978-86-86673-09-1