parasitt – Store norske leksikon

Ein parasitt (eller snyltar) er ein organisme som lever på eller i ein annan levande organisme (vert) og utnyttar denne i eit samliv kalla parasittisme. Parasitten ernærer seg på verten og har difor fordel av samlivet, medan verten tek meir eller mindre skade av utnyttinga.

Nokre døme på parasittar er bendelormar som lever i tarmkanalen til dyr og syg til seg næring gjennom kroppsoverflata, flått og lus som begge lever av å suga blod frå mellom anna pattedyr, og snylteplanter som skjelrot. Skjelrot manglar klorofyll og får næring ved å snylta på røtene til andre planter.