sq.wikipedia.org

Borussia Mönchengladbach - Wikipedia

  • ️Wed Aug 01 1900

Ky artikull është propozuar për t'u shpallur artikull i përkryer. Një artikull i përkryer duhet të përmbushë kriteret për përmbajtjen, burimet dhe materialet multimediale. Ju lutemi, ndihuni të lirë dhe komentoni.

Borussia Mönchengladbach
Borussia Mönchengladbach
Borussia Mönchengladbach
Të dhëna bazë
Emri i plotë Borussia Verein für Leibesübungen 1900 e.V. Mönchengladbach[1]
Pseudonimi Die Fohlen (Mëzat)[2]
Die Borussen (Prusanët)
Themelimi 1 gusht 1900; 124 vite më parë
(si FK Borussia 1900)
Kapaciteti 54,057[3]
Kryetari Rolf Königs[4]
Trajneri Gerardo Seoane
Liga Bundesliga
2023–24 14të nga 18
Faqja zyrtare borussia.de
Veshjet

Borussia Verein für Leibesübungen 1900 e.V. Mönchengladbach, njohur më mirë si Borussia Mönchengladbach dhe shkurtimisht si Gladbach, është një klub profesionist gjerman futbolli me seli në Mönchengladbach, Gjermani. Ata luajnë në Bundesligë, ligën elitare të futbollit gjerman. Përgjatë historisë së tyre, klubi ka fituar pesë kampionate, tre kupa dhe dy Kupa UEFA.

Borussia Mönchengladbach u themelua në vitin 1900. Emri i tyre vjen nga versioni latin i Prusisë, e cila ishte një emër popullor i klubeve gjermane të ish Mbretërisë së Prusisë.[5] Klubi u bë pjesë e Bundesligës në vitin 1965 dhe arriti sukseset më të mëdhaja në vitet 1970', të udhëhequr fillimisht nga Hennes Weisweiler dhe më pas Udo Lattek, të cilët krijuan një ekip të ri që luante futboll të shpejtë dhe sulmues.[6] Gjatë kësaj periudhe, Mönchengladbach e fitoi kampionatin pesë herë, Kupën UEFA dy herë si dhe arriti finalen e Kupës Evropiane në vitin 1977.

Klubi luan ndeshjet si vendas në stadiumin Borussia-Park që nga viti 2004. Ata më parë kishin luajtur në Bökelbergstadion që nga fillimi i vitit 1919. Ata janë klubi i pestë më i madh në Gjermani në bazë të anëtarësimeve të tifozëve, duke arritur 75,000 anëtar në vitin 2016 dhe 93,000 në vitin 2021.[7][8] Rivali kryesor i klubit është 1. FC Köln dhe ndeshjet midis tyre luhen nën emrin Derbi i Rheinlandit. Rivalë të tjerë të klubit janë Borussia Dortmund, Fortuna Düsseldorf dhe Bayer Leverkusen.[9]

Lojtarët e FC Borussias në vitin 1900.

Në nëntor 1899, një grup anëtarësh të pakënaqur u larguan nga shoqata e tyre sportive, TC Germania Gladbach (e referuar si "Teutonia Gladbach" në disa burime). Më 17 nëntor 1899, trembëdhjetë nga këta të rinj formuan një klub të ri, këtë herë të fokusuar në mënyrë specifike në futboll, në pubin Zum Jägerhof. Ata zgjodhën fjalën Borussia (latinisht: "Prussia") për emrin e ri të klubit të tyre, megjithëse ky nuk ishte ende themelimi zyrtar i klubit.[5] Emri Borussia u zgjodh sepse Mönchengladbach ndodhej në provincat perëndimore që i janë dhënë Mbretërisë së Prusisë si pjesë e Kongresit të Vjenës të vitit 1815. Klube të tjera të shquara të futbollit në Gjermaninë perëndimore që zgjodhën emrin "Prusia" si titull përfshijnë Borussia Dortmund në 1909 dhe SC Preußen Münster në 1906.[10]

Vitet e para të Borussias u karakterizuan nga problemet tipike për ekipet e futbollit në Perandorinë Gjermane: sporti, i cili sapo ishte importuar nga Mbretëria e Bashkuar në vitet 1880', nuk ishte ende i pranuar institucionalisht dhe si rezultat kishte mungesa logjistike të fushave të futbollit, golave, dhomave të zhveshjes dhe pajisjeve të lojtarëve. Lojtarët e Borussias fillimisht duhej të financonin pajisjet e tyre për atë që në atë kohë ishte një shpenzim i konsiderueshëm financiar për njerëzit e klasës punëtore.[10]

Borussia ishte klubi i dytë i përkushtuar i futbollit në qytetin e Mönchengladbach. FC Mönchengladbach, i themeluar gjashtë vjet më parë në 1894, u bë rivali i parë i Borussias. Ndërsa FC Mönchengladbach ishte krijuar shoqërisht dhe financiarisht, Borussia e re e kishte të vështirë të garantonte akses të rregullt në terrenet stërvitore dhe pajisjet. Si rezultat, ekipi iu bashkua Marianische Jünglings-Kongregation Mönchengladbach Eicken (gjermanisht: "Kongregacioni i Rinisë Marian Mönchengladbach Eicken"), një shoqatë sportive katolike konservatore. Brenda kësaj organizate më të madhe, futbollistët u reformuan në Klubin e Futbollit Borussia 1900, më 1 gusht 1900, duke shënuar datën zyrtare të themelimit të klubit.[11]

Stema e klubit në periudhën 1904–1919.

Në vitin 1905, klubi bleu një tokë në Reyerhütterstraße, duke krijuar mundësinë për të organizuar ndeshje. Dy vite më pas, klubi u largua nga kjo tokë pasi do të ndërtohej një fabrikë. Ata arritën një marrëveshje me Gladbacher Turnverein 1948 për të marrë një tokë në Schweizerhaus. Gjatë Luftës së Parë Botërore, klubi pësoi disa humbje; presidenti Heinz Körstgens u vra në vitin 1912 ashtu si dhe lojtari Stephan Ditgens.[12]

Pas përfundimit të luftës, të gjitha klubet gjermane filluan punën gruadualisht. Anëtarët e Borussias kryen takime jo-zyrtare për rifillimin e ndeshjeve edhe gjatë muajve të fundit të luftës. Ndeshja e parë gjatë kësaj kohe u luajt më 15 gusht 1918, ku ekipi fitoi 5–0 kundër Rheydt SV. Në ndeshjen e kthimit, ata u mposhtën me rezultatin 7–2. Ekipi luajti vetëm shtatë nga katërmbëdhjetë ndeshjet e sezonit 1918–19 për shkak të pushtimit të rajonit nga Forcat e Armatosura Belge.

Borussia vazhdoi të mos gjente një fushë të sajën për të luajtur përfundimisht, duke ndryshuar disa herë vendndodhje. Në vitin 1919, klubi u bashkua me Turnverein Germania 1889, një klub lokal i Mönchengladbach, duke u bërë 1889 VfTuR M.Gladbach. Klubi i ri arriti suksesin e parë në vitin 1920, duke mposhtur Kölner BC me rezultatin 3–1 në finalen e kampionatit të Gjermanisë Perëndimore në sezonin 1920–21. Bashkimi i të dy klubeve zgjati vetëm dy vite; pas ndarjes, klubi ndryshoi emër, duke u quajtur Borussia VfL 1900 e.V. M.Gladbach.[13]

Pas ardhjes në pushtet të Partisë Naziste në vitin 1913, sistemi i futbollit gjermane u reforma tërësisht dhe tashmë përbëheshe ngs 16 Gauligen (liga rajonale) – Gladbach luajti në edicionin e parë të Gauliga Niederrhein si dhe më pas luajti në liga të ndryshme rajonale të quajtur Bezirksklassen. Gjatë kësaj kohe, Heinz Ditgens u bë lojtari i parë në historinë e klubit që luajti një ndeshje me kombëtaren gjermane; ai u aktivizua në fitoren 9–0 kundër Luksemburgut në Lojërat Olimpike Verore 1936.[14]

Pas Luftës së Dytë Botërore dhe rënjes së Partisë Naziste, klubi rifilloi aktivitetin në qershor 1946. Tre vite më pas, ata u ngjitën në Landesliga Niederrhein, kategorinë e dytë të ligës rajonale, kurse në vitin 1950 u ngjitën në Oberliga West, e cila ishte liga elitare. Pas disa vitesh të karakterizuara nga rënje dhe ngritje, klubi fitoi titullin e parë të Oberligës në sezonin 1958–59.

Ndeshja për ngjitjen në Bundesligë kundër Holstein Kiel, 19 qershor 1965.

Në gusht 1960, klubi mposhti 1. FC Köln në Kupën e Gjermanisë Perëndimore.[15] Disa javë më pas, ata fituan trofeun e parë madhor, DFB-Pokal, duke mposhtur Karlsruher SC 3–2 në finale. Ky sukses i siguroi ekipit kualifikimin në Kupën UEFA të Fituesve të Kupës për sezonin 1960–61; ata u eliminuan me rezultatin e përgjithshëm 11–0 nga skocezët e Rangers.[16][17]

Në vitin 1961, klubi e ndryshoi emrin në Borussia VfL Mönchengladbach pasi qyteti München-Gladbach u bë Mönchengladbach. Pavarësisht rezultateve të arritura në dhjetë vitet e fundit, klubi nuk u lejua të bëhej pjesë e Bundesligës së sapo krijuar në vitin 1963, duke luajtur në Regionalliga West e cila ishte një kategori më poshtë. Në sezonin 1964–65, klubi firmosi me lojtarët e talentuar Jupp Heynckes dhe Bernd Rupp,[18] si dhe mori disa lojtarë nga ekipi i të rinjëve.[19] Gjatë kësaj kohe, klubi fitoi pseudonimin "Mëzat" për shkak të moshës së re të ekipit dhe stilit të lojës të suksesshëm.[19][20] Ishte gazetari Wilhelm August Hurtmanns i Rheinische Post ai që e vendosi këtë pseudonim, i cili ishte impresionuar nga loja e ekipit, duke vënë në dukje në shkrimet e tij se lojtarët e Mönchengladbach luanin si mëza.[20]

Në prill 1965, Borussia siguroi ngjitjen në Bundesligë duke fituar titullin e Regionalliga West. Ata u vendosën në grupin 1 të raundit për ngjitjen në Bundesligë sëbashku, duke fituar tre nga gjashtë ndeshjet e grupit çka i siguroi vendin e dytë në grup. Ekipi tjetër që u ngjit në Bundesligë ishte edhe Bayern München, i cili fitoi grupin 2.[21]

Jupp Heynckes njihet për kontributin e tij madhor në klub si lojtar dhe trajner.

Borussia nuk kishte financa të shëndosha para nisjes së sezonit të tyre të parë në Bundesligë. Megjithatë, trajneri Hennes Weisweiler filloi t'i jepte besim ekipit të të rinjëve, duke sjellur disa lojtarë të rinjë në ekipin e parë.[22] Në atë periudhë, klubi siguroi transferimet e Berti Vogts dhe Heinz Wittmann.

Klubi luajti ndeshjen e parë në Bundesligë kundër Borussia Neunkirchen, duke marrë një barazim 1–1; Gerhard Elfert ishte golashënuesi i parë i klubit në Bundesligë.[23] Klubi arriti fitoren e parë kundër SC Tasmania 1900 Berlin me rezultatin 5–0 e cila ishte gjithashtu ndeshja e parë si vendas. Borussia e mbylli sezonin e parë në Bundesligë në vendin e 13të.[24]

Klubi u përmirësua në sezonin 1966–67, duke shënuar plot 70 gola.[25] Ekipi u udhëhoq nga treshja Herbert Laumen, Bernd Rupp dhe Jupp Heynckes, të cilët shënuan respektivisht 18, 16 dhe 14 gola. Ata arritën fitoren më të madhe në historinë e tyre në ndeshjen e javës së 18të kundër Schalke 04, të cilët i mposhtën 11–0.[26] Ekipi e mbylli sezonin në vendin e 8të.[25]

Sezoni i ardhshëm u kushtëzua nga largimet e disa lojtarëve kyç të ekipit, të cilët kërkonin një rrogë më të lartë: Jupp Heynckes u transferua te Hannover 96, Bernd Rupp te Werder Bremen, kurse Gerhard Elfert te Eintracht Braunschweig. Klubi reagoi duke siguruar afrimet e Peter Meyer dhe Peter Dietrich. Gjatë këtij sezoni, Borussia u dallua sërisht për forcën sulmuese, duke arritur një fitore 10–0 kundër Borussia Neunkirchen si dhe duke e mbyllur kampionatin në vendin e 3të.[27]

Vitet 1970' ishin më të suksesshmet e historisë së klubit.[28] Ekipi vazhdoi me futbollin argëtues dhe sulmues nën drejtimin e trajnerit Hennes Weisweiler, i cili e udhëhoqi ekipin drejt fitimit të pesë titujve të Bundesligës.[29] Gjatë kësaj kohe, klubi krijoi një rivalitet me Bayern München, me të cilën ishte ngjitur njëherazi në Bundesligë në vitin 1965.[19]

Gjatë sezonit 1969–70, Weisweiler filloi të punonte në fazën mbrojtëse të ekipit. Klubi bleu lojtarë si Luggi Müller dhe Klaus-Dieter Sieloff të cilët ishin me tipare mbrojtëse. Më 31 tetor 1969, Borussia mposhti Alemannia Aachen me rezultatin 5–1, duke kryesuar Bundesligën për herë të parë. Më 30 prill 1970, pas fitores në shtëpi kundër Hamburger SV në javën e 33të, Borussia fitoi titullin e parë kampion në histori.[30]

Në sezonin e ardhshëm, Herbert Laumen shënoi golin e parë në kompeticionet evropiane për klubin në fitoren 6–0 kundër EPA Larnaca.[31] Në kampionat, ekipi pësoi vetëm një humbje gjatë fazës së parë. Ndeshja e javës së 27të kundër Werder Bremen u bë unike për thyerjen e shtyllës në Bökelberg.[20] Në minutën e 88të të ndeshjes së luajtur më 3 prill 1971, Laumen theu shtyllën e portës kundërshtare pas një përplasje kokë më kokë me portierin kundërshtar Günter Bernardinto. Pasi organizatorët nuk j'a dolën t'a rregullonin si dhe nuk kishin një zëvëndësues, gjyqtari e ndërpreu ndeshjen e cila ishte 1–1.[32] Megjithatë, gjykata sportive në Frankfurt i dha Werderit fitoren në tavolinë 2–0 kurse Federata Gjermane e Futbollit i urdhëroi të gjitha klubet të kishin porta rezervë në rast përsëritje të të tilla ngjarjeve.[33] Nëntë javë pas kësaj ngjarje, Borussia u bë klubi i parë në historinë e futbollit gjerman që mbron titullin kampion pas një fitoreje kundër Eintracht Frankfurt.[34]

Më 20 tetor 1971, Borussia arriti një fitore historike 7–1 kundër ekipit italian Inter në ndeshjen e parë të raundit të dytë të Kupës Evropiane, por UEFA e anulloi rezultatin për shkak se në minutën e 29të të takimit sulmuesi italian Roberto Boninsegna u godit në kokë nga një kanaçe nga tifozët e Borussias.[35] Trajneri legjendar Matt Busby, i pyetur për këtë ndeshje, deklaroi:[36]

Asnjë në botë nuk do fitonte kundër atij ekipi (duke i'u referuar Borussias). Ai ishte futboll i perfeksionit më të lartë.

Në ndeshjen në Itali, Borussia u mposht me rezultatin 4–2,[37] kurse ndeshja në Gjermani u riluajt sërisht dhe u mbyll në barazim pa gola, duke sjellur eliminimin e gjermanëve nga kompeticioni.[38] Dy vite më vonë, klubi fitoi kupën për herë të dytë në histori, duke mposhtur 2–1 në derbi 1. FC Köln; goli i vetëm i takimit u shënua nga Günter Netzer, i cili luajti ndeshjen e fundit me klubin para se të largohej në Spanjë te Real Madridi.[39] Po në atë vit, klubi arriti në finalen e Kupës UEFA, duke u përballur me anglezët e Liverpoolit; ata u mposhtën në ndeshjen e parë me rezultatin 3–0, por fituan ndeshjen e kthimit me rezultatin 2–0, duke humbur trofeun me rezultatin e përgjithshëm 3–2.[40]

Kapiteni Berti Vogts me trofeun e Kupës UEFA, 1975.

Sezonet e ardhshme u karakterizuan nga largimet e disa nga lojtarëve më të rëndësishëm të klubit, edhe pse sulmuesi kryesor Heynckes qëndroi. Në sezonin 1973–74, ai u bë lojtari i parë në historinë e klubit që shpallet golashënuesi më i mirë në Bundesligë, duke shënuar 30 gola.[41] Në atë sezon, Bayerni u shpall kampion por Borussia vendosi rekord për numrin e golave të shënuar (93). Në sezonin 1974–75, Borussia mori kryesimin e kampionatit në javën e 17të dhe e mbajti deri në fund, duke fituar një tjetër titull kampion. Në maj 1975, klubi arriti finalen e Kupës UEFA sërisht, duke u përballur me holandezët e Twentes. Pas një barazimi pa gola në Gjermani, Borussia fitoi 5–1 në ndeshjen e dytë, duke fituar trofeun e parë evropian.[42][43] Suksesi i këtij sezoni u zbeh nga largimi i trajnerit Hennes Weisweiler, i cili kishte qënë pjesë e ekipit për 11 vite.[42][44]

Weisweiler u zëvëndësua nga Udo Lattek, i cili vinte nga Bayerni. Ndryshe nga paraardhësi i tij, Lattek i jepte përparësi sigurisë në stilin e lojës. Ai e udhëhoqi ekipin drejt fitimit të dy kampioneve të tjera rresht në vitet 1976 dhe 1977. Danezi Allan Simonsen u bë lojtari i parë në historinë e klubit që fitoi Topin e Artë.[45] Në vitin 1978, klubi u çkurorëzua nga 1. FC Köln, e cila e fitoi titullin falë golavarazhit më të mirë krahasuar me Borussian.[46] Në atë sezon, klubi arriti një fitore 12–0 kundër Borussia Dortmundit, e cila edhe sot e kësaj dite është fitorja më e madhe në historinë e Bundesligës.[47] Dy vite më pas, klubi fitoi Kupën UEFA për herë të dytë në histori, duke mposhtur Yllin e Kuq të Beogradit.[48][49] Ata e arritën finalen sërisht në vitin e ardhshëm, por këtë herë u mposhtën nga Eintracht Frankfurt falë rregullit të golit jashtë fushe.[50] Trajner i ekipit ishte Jupp Heynckes, i cili ishte tërhequr nga futbolli i luajtur vetëm një vit më parë.

Uwe Kamps është një nga lojtarët më të dalluar të klubit. Ai e shpenzoi të gjithë karrierën te Borussia, duke zhvilluar mbi 500 ndeshje.

Borussia nuk mundi dot të përsëriste suksesin që përjetoi gjatë viteve 1970' në vitet 1980'. Klubi vuajti financiarisht, kjo për shkak edhe të të ardhurave të pakta nga stadiumi i vogël Bökelbergstadion, duke u detyruar të shiste disa nga lojtarët kryesor të ekipit.[51] Në sezonin 1980–81, klubi u rendit në vendin e gjashtë kurse sezon më pas në vendin e shtatë, duke humbur kompeticionet evropiane. Megjithatë, në vitin 1982, legjenda e ardhshme e klubit Uwe Kamps bëri debutimin e tij me ekipin e parë.[52] Ekipi konkuroi për titullin kampion në sezonin 1983–84, duke e mbyllur renditjen në vendin e parë me pikë të barabarta me VfB Stuttgart dhe Hamburger SV; në fund ishte Stuttgarti që u shpall kampion për shkak të golavarazhit më të mirë.[53] Ekipi gjithashtu arriti finalen e kupës, por u mposht me penallti nga Bayerni; talenti Lothar Matthäus humbi penalltinë e tij dhe gjatë asaj vere u transferua te Bayerni për një shifër rekord në futbollin gjerman, duke bërë që tifozët të mendonin nëse ai e kishte humbur qëllimisht penalltinë.[54]

Në sezonin 1984–85, ekipi mposhti me rezultatin 10–0 Eintracht Braunschweig, e cila deri më sot është fitorja e fundit me dy shifra në Bundesligë.[55] Në vitin 1987, trajneri Jupp Heynckes u largua nga klubi pas tetë vitesh për t'u bërë pjesë e Bayernit. Ai u zëvëndësua nga Wolf Werner, i cili e udhëhoqi ekipin drejt një vendi të tretë në sezonin e tij të parë në krye. Ai ishte sezoni në të cilën talenti i ri Stefan Effenberg bëri debutimin e tij si profesionist.[56]

Rënja graduale e klubit vazhdoi edhe gjatë viteve 1990', duke luftuar në disa raste për të shmangur rënjen nga kategoria.[57] Në vitin 1995, klubi fitoi trofeun e parë pas 16 vitesh, duke mposhtur Wolfsburgun në finalen e kupës, kurse disa muaj më pas fituan superkupën, këtë herë kundër Dortmundit. Në fund të sezonit 1996–97, ekipi e mbylli kampionatin në vendin e 17të, duke shmangur rënjen nga kategoria. Ky sezon negativ solli shkarkimin e trajnerit Bernd Krauss, i cili u zëvëndësua nga Friedel Rausch. Ekipi nuk u përmirësua nën drejtimin e Rausch, duke shmangur rënjen nga kategoria vetëm në javën e fundit të kampionatit. Në sezonin e ardhshëm, ekipi pësoi disa humbje të mëdha kundër Bayer Leverkusenit dhe Wolfsburgut, duke e mbyllur kampionatin në vendin e 18të që solli rrëzimin e ekipit një kategori më poshtë. Kjo ngjarje solli largimin e lojtarëve kryesor të ekipit, si portieri Robert Enke, mbrojtësi Patrik Andersson, dhe mesfushorët Karlheinz Pflipsen dhe Sebastian Deisler.[58][59][60][61]

Klubi qëndroi në kategorinë e dytë për dy vite dhe u rikthye në elitë në vitin 2001.[57] Pas rikthimit në elitë, klubi vazhdoi me të njëjtat rezultate, duke mos konkuruar për trofe. Në vitin 2006, Heynckes u rikthye në rolin e trajnerit. Gjatë kësaj kohe, klubi kishte përfunduar ndërtimin e stadiumit të tyre të ri Borussia-Park si dhe po përpiqej të përmirësonte situatën financiare.[62][63] Stadiumi i tyre historik Bökelbergstadion u mbyll në fund të sezonit 2003–04 dhe u shëmb në vitin 2006. Në përfundim të sezonit, Borussia ra sërisht nga kategoria por u ngjit menjëherë pas vetëm një sezoni.[64]

Lucien Favre ishte trajner i ekipit nga viti 2011 e deri në 2015.

Për shkak të rezultateve negative të ekipit, një bashkim i drejtuesve nga ekonomia lokale themeloi iniciativën Borussia, e cila akuzoi drejtuesit e klubit për keqmenaxhim. Sipas iniciativës, strukturat e vjetra duhet të shpërbëhen për t'i dhënë Borussias një të ardhme. Pra, paratë duhet të investohen në sport dhe jo në kompleksin muzeor të planifikuar me hotel të bashkangjitur.[65] Në Mbledhjen e Përgjithshme Vjetore 2011, vetëm 335 nga 4769 anëtarët e pranishëm votuan në favor të qëllimeve të nismës.[66][67][68]

Më 25 dhjetor 2010, Marco Reus shënoi golin e 2,500të të klubit në Bundesligë gjatë një ndeshje në shtëpi kundër Mainz 05.[69] Gjatë atij sezoni, klubi luftoi sërisht për të mos rënë nga kategoria. Në shkurt 2011, Michael Frontzeck u shkarkua nga roli i trajnerit dhe u zëvëndësua nga Lucien Favre.[70] Tre fitore në tre ndeshjet e fundit të kampionatit bënë që Borussia të shmange përkohësisht rënjen nga kategoria, duke u renditur në vendin e 16të. Në përballjen e fazës play-off për rënjen nga kategoria, Borussia fitoi me rezultatin e përgjithshëm 2–1 kundër Bochumit.[71]

Ekipi u përmirësua ndjeshëm nën drejtimin e Favre në vitet e ardhshme, duke u renditur në pjesën e sipërme të tabelës. Ata konkuruan rregullisht në UEFA Ligën e Evropës kurse në sezonin 2015–16 arritën në fazën e grupeve të UEFA Ligës së Kampioneve,[72] duke mbledhur pesë pikë në një grup me ekipe si Manchester City, Juventusi dhe Sevilla.[73] Favre dha dorëheqje në nisje të sezonit pas pesë humbjesh në pesë ndeshjet e para të kampionatit, duke u zëvëndësuar nga André Schubert.[74]

Më korrik 2017, Matthias Ginter u ble nga klubi për 17 milion €, duke u bërë transferimi më i shtrenjtë në historinë e tyre.[75] Një vit më vonë, klubi bleu francezin Alassane Pléa për 23 milion €.[76] Në raundin e parë të kupës në sezonin 2018–19, ekipi mposhti BSC Hastedt me rezultatin 11–1, duke thyer rekordin e mëparëshëm të fitores më të madhe në kupë të vendosur nga vetë ata në sezonin 1977–78.[77]

Ngjyrat tradicionale të klubit kanë qënë historikisht e zeza dhe e bardha. Një ngjyrë tjetër tradicionale është jeshilja, e cila historikisht përdorur në fanellat e dyta të ekipit.[78]

Stema e klubit është në formë rombi me viza të zeza dhe të bardha. Në qëndër të stemës është një gërmë e madhe B me ngjyrë të zezë që simbolin emrin Borussia. Nga viti 1970 e deri në 1999, stema ka qënë identike por me një sfond jeshil.[79][80]

Himni zyrtar i klubit është The Eleven of the Lower Rhine,[81] e cila këndohet para çdo ndeshjeje që luhet në shtëpi. Kënga u kompozua nga grupi BO, të cilët janë tifozë të klubit.[82] Këngë të tjera të klubit janë We are Borussia dhe The soul burns të cilët pëlqehen nga tifozët, si dhe kënga "You'll Never Walk Alone" e Gerry & the Pacemakers, e cila këndohet nga tifozë të disa klubeve evropiane.[83]

Sa herë që ekipi shënon gol, në stadium luhet kënga "Maria (I Like It Loud)" nga Scooter.[84] Kjo shoqëtohet nga shprehja "Tor für die Borussia" nga spikeri i stadiumit Rolf Göttel, i cili njofton shënuesin e golit.

Oliver Neuville dhe maskota Jünter

Maskota e parë e klubit quhej Bumsi dhe u krijua nga trajneri Helmut Grasshoff. Maskota zyrtare e klubit që nga viti 1998 është mëza Jünter, i emëruar në nder të tifozit dhe lojtarit për shumë vite në klub Günter Netzer.[85][86]

Viti Sponsori në fanellë Dega
1976–1980 Erdgas Energji/Gaz natyral
1980–1983 Datsun Makina
1983–1990 Erdgas Energji/Gaz natyral
1990–1992 Tuborg Pije
1992–1994 Trigema Veshje sportive
1994–1997 Diebels Pije
1997–2002 Belinea Pjesë elektronike
2002–2005 Jever Pije
2005–2009 Kyocera Pjesë elektronike
2009–2020 Postbank Retail banking
2020–2024 flatex Online broker
2024–vazhdon Reuter Online bathroom retailer
Viti Prodhuesi
1976–1992 Puma
1992–1995 ASICS
1995–2003 Reebok
2003–2013 Lotto
2013–2018 Kappa
2018–vazhdon Puma
Borussia-Park.

Borussia Mönchengladbach i luan ndeshjet si vendas në Borussia-Park, e cila u hap zyrtarisht më 30 korrik 2004 dhe kushtoi gjithsej 85 milion €. Kapaciteti i stadiumit është 54,057 vënde, vetëm për ndeshjet e kampionatit.[87] 16,145 nga këto vende janë pa ulëse, ku tifozët qëndrojnë në këmbë për shkak të kërkesës së madhe për të parë ndeshjet. Kapaciteti i stadiumit zvogëlohet në ndeshjet ndërkombëtare, duke u bërë me 46,249 vende, të gjitha me ulëse. Në këtë stadium u luajtën disa nga ndeshjet e FIFA Kupës së Botës për gra të vitit 2011, kurse kombëtarja gjermane ka luajtur gjithsej nëntë ndeshje. Përveç futbollit, në stadium janë zhvilluar edhe koncerte muzikore nga artisë si Elton John, Herbert Grönemeyer, Bruce Springsteen dhe Pink.[88][89][90]

Përpara se të kalonin në Borussia-Park, stadiumi i parë i klubit ishte Bökelbergstadion, e cila u vendos në përdorim nē vitin 1919 e deri në fund të sezonit 2003–04, dhe u shkatërrua në gusht 2006.[91][92] Stadiumi mori emrin Bökelbergstadion më 28 korrik 1962 pasi Borussia fitoi kupën për herë të parë në histori. Stadiumi i'u nënshtrua dy rinovimeve në histori, respektivisht në vitet 1960 dhe 1978, si dhe kapaciteti ishte 34,500 ulëse.

Një korografi e tifozëve të Borussias në ndeshjen kundër Dynamo Kyiv më 21 gusht 2012.

Borussia Mönchengladbach është një nga klubet me më shumë tifozë në Gjermani. Tifo grupi më i njohur i klubit është "Steinwegs Mamm", të cilët ishin të parët që pëdorën daullen gjatë ndeshjeve në mbështetje të ekipit.[93] Përveç se në Gjermani, Borussia ka tifo grupe në të gjithë botën, përfshirë Shtetet e Bashkuara dhe Zelandën e Re.[94] Disa nga tifozët më të famshëm të klubit janë Theo Zwanziger, Wolfgang Thierse, Sven Ottke, Kai Ebel, Mickie Krause, Matthias Opdenhövel, Peer Steinbrück dhe Hannelore Kraft.

Tifozët e klubit kanë miqësi me tifozë të disa klubeve, përfshirë ata të Liverpoolit.[95] Kjo miqësi ka nisur që nga koha kur të dyja ekipet takoheshin rregullisht në ndeshjet ndërkombëtare në Kupën Evropiane dhe Kupën UEFA. Tifozët e Borussias udhëtojnë në Liverpool në intervale të rregullta për të parë ndeshjet lokale të the Reds.[96] Nga ana tjetër, tifozët e Liverpoolit bëjnë vizita në Mönchengladbach për të simbolizuar miqësinë e ndërsjellë të tifozëve të të dy klubeve.[97] Tifozët e Mönchengladbach mblodhën 21,000 marka gjermane për familjet e 96 të vdekurve në katastrofën e stadiumit në Sheffield (1989) dhe ia dorëzuan Liverpoolit në vitin 1991 në Mönchengladbach.[98][99] Për 110 vjetorin e klubit më 1 gusht 2010, Borussia organizoi një ndeshje miqësore me Liverpoolin. Ndeshja e ndjekur nga 51.515 tifozë në Borussia Park u fitua nga Borussia me rezultatin 1–0.[100]

Hennes Weisweiler konsiderohet si qëndra e rivalitetit midis dy klubeve.

Rivali kryesor i Borussias është 1. FC Köln.[101] Ky rivalitet konsiderohet më i ashpri i Borussias, i cili nisi në vitin 1964 pasi trajneri Hennes Weisweiler u largua nga Köln për të shkuar te Borussia. Weisweiler është një figurë e rëndësishme në historinë e të dy klubeve; maskota e Köln quhet Hennes,[102] kurse Borussia e konsideron si trajnerin më të suksesshëm të historisë së tyre.[103] Stadiumi i Borussias ndodhet afër një rruge të quajtur Hennes-Weisweiler-Allee.

Rivaliteti u rrit gruadualisht në vitet 1970', kur Borussia fitoi pesë kampionate kurse Köln një.[104] Sezoni 1977–78 shënoi një nga momentet më të veçanta të rivalitetit; Köln fitoi kampionatin falë golavarazhit më të mirë krahasuar me Borussian, e cila arriti fitoren më të madhe në historinë e Bundesligës (12–0).[47][105] Për ironi të fatit, Kölni kishte si trajner Weisweiler, i cili ishte rikthyer në futbollin gjerman pas përvojes te Barcelona.

Pavarësisht se asnjë nga të dy klubet nuk e kan fituar titullin e Bundesligës që nga viti 1978, rivaliteti vazhdon të ngelet i ashpër dhe ka pasur incidente midis dy tifozerive përgjatë viteve.[106][107][108][109] Borussia dhe Köln janë ndeshur gjithsej 105 herë; Borussia ka fituar 54 ndeshje dhe ka barazuar 20.[110] Klubi ka rekord pozitiv edhe në ndeshjet në transfertë, duke fituar 24, barazuar 10 dhe humbur 17 ndeshje.[111] Ndeshja e parë midis dy klubeve u luajt më 1 janar 1961 dhe i fitua nga Köln; ndeshja e vlefshme për Oberliga West u ndoq nga 11,000 tifozë.

Të dy klubet u ngjitën njëkohësisht në Bundesligë në vitin 1965.[21] Në sezonin e parë në elitë, Borussia u rendit në vendin e 13të kurse Bayerni në të tretin. Të dy klubet dominuan futbollin gjerman gjatë viteve 1970'.[21] Megjithatë, pas rënjes graduale të Borussias në vitet 1980' dhe 90', Bayerni e dominoi Bundesligën i vetëm si dhe ndeshjet kundër Borussias. Klubet kanë zhvilluar gjithsej 119 ndeshje zyrtare, 58 prej të cilave janë mbyllur me fitoren e Bayernit, 29 me fitoren e Borussias kurse pjesa tjetër në barazim.[112] Megjithatë, historikisht Borussia i ka shkaktuar Bayernit disa humbje të mëdha, duke rezultuar gjithmonë një kundërshtar i vështirë për bavarezët; goli i Igor de Camargos në ndeshjen debutuese të portierit Manuel Neuer dhe mbrojtëit Jérôme Boateng i dha një fitore minimale Gladbachut më 7 gusht 2011.[113] Dy vite më pas, Borussia arriti një fitore surprizë 2–0 në transfertë, duke i shkaktuar Bayernit të Pep Guardiolës një humbje të rrallë në Allianz Arena.[114] Më 27 tetor 2021, Gladbach fitoi 5–0 kundër Bayernit në kupë, duke i shkaktuar këtyre të fundit humbjen më të madhe në histori që nga viti 1978.[115][116]

Një tjetër rivalitet edhe pse jo aq i ashpër si ndaj Kölnit është ndaj Borussia Dortmundit. Rivaliteti vjen më së shumti për shkak të emrave të njëjtë, pasi si Dortmundi dhe Gladbachu njihen si dy Borussiat e Bundesligës. Kënga Es gibt nur eine Borussia (ka vetëm një Borussia) është shumë e përhapur te tifozët e Gladbach dhe luhet gjithmon në Borussia-Park sa herë që të dy ekipet ndeshen. Ky rivalitet është etiketuar me emrat Borussengipfel dhe the Borussia Summit nga media gjermane.[117][118]

Berti Vogts (majtas) është lojtari me më shumë ndeshje i klubit dhe Hannes Weisweiler (djathtas) është trajneri me më shumë ndeshje i klubit.

Borussia Mönchengladbach ka shpenzuar 56 sezone në Bundesligë, tre sezone në Bundesligën 2 dhe si dhe pjesën e mbetur në Regionalliga dhe Oberliga.[119] Klubi ka vendosur disa rekorde në Gjermani. Ata janë klubi i parë që e mbrojtën me sukses titullin kampion në Gjermani, duke e fituar rresht në vitet 1970 dhe 1971. Shtatë vite më pas, ata arritën fitoren më të madhe në historinë e Bundesligës duke mposhtur Dortmundin 12–0.[47] Ata gjithashtu kanë fituar 11–0 kundër Schalke 04, si dhe 10–0 kundër Borussia Neunkirchen dhe Eintracht Braunschweig. Në sezonin 1986–87, klubi fitoi dhjetë ndeshje rresht, duke vendosur një rekord të ri për fitoret rresht në Bundesligë.

Në arenën ndërkombëtare, Borussia është klubi i parë gjerman që mori pjesë në Kupën UEFA të Fituesve të Kupës. Në vitin 1975, ata u bënë klubi i parë gjerman që fitonin Kupën UEFA. Klubi ka marrë pjesë në nëntë edicione të Kupës Evropiane/Ligës së Kampioneve[120] dhe katërmbëdhjetë edicione të Kupës UEFA/Ligës së Evropës.[121]

Berti Vogts është lojtari me më shumë ndeshje në historinë e klubit me 526 në të gjitha kompeticionet, përfshirë 419 në Bundesligë.[119][122] Ai ndiqet nga Uwe Kamps me 518 (390 në Bundesligë) dhe Herbert Wimmer me 469 ndeshje (366 në Bundesligë). Zvicerani Yann Sommer është lojtari i huaj me më shumë ndeshje në historinë e klubit me 335.[123]

Jupp Heynckes është golashënuesi më i mirë i klubit me 195 gola në të gjitha kompeticionet.[119] Ai ishte gjithashtu lojtari i parë i klubit që u shpall golashënuesi më i mirë në Bundesligë, duke e arritur këtë në sezonin 1973–74. Vetëm Gerd Müller ka shënuar më shumë gola për një klub të vetëm se ai (365 gola me Bayernit).[124] Herbert Laumen renditet në vendin e dytë me 118 gola kurse Hans-Jörg Criens në vendin e tretë me 93 gola.[125] Danezi Allan Simonsen është lojtari i huaj me më shumë gola (76) si dhe lojtari i vetëm i klubit që ka fituar çmimin prestigjoz Topi i Artë.[126]

Borussia Mönchengladbach ka fituar gjithsej 12 trofe gjatë historisë së saj.[127] Klubi ka fituar pesë herë Bundesligën, duke qënë sëbashku me Dortmundin klubi i dytë me më shumë trofe të Bundesligës, mbrapa Bayern München. Këto pesë tituj i japin të drejtën klubit të shpalosi dy yjet e "Verdiente Meistervereine" sipër stemës.[128][129] Klubi gjithashtu ka fituar një trofe të Bundesligës 2 (kategoria e dytë), tre kupa dhe një superkupë, edhe pse kjo e fundit nuk është zyrtare. Në arenën ndërkombëtare, Borussia ka fituar dy herë Kupën UEFA.[130]

Redaktuar më 26 janar 2025[131]
Nr. Kombësia Poz. Lojtari
1 Zvicra Pt Jonas Omlin (kapiten)
2 Italia Mb Fabio Chiarodia
3 Japonia Mb Ko Itakura
5 Gjermania Mb Marvin Friedrich
7 Austria Mf Kevin Stöger
8 Gjermania Mf Julian Weigl (zëv-kapiten)
9 Franca Sm Franck Honorat
10 Gjermania Mf Florian Neuhaus
11 Gjermania Sm Tim Kleindienst
13 Japonia Sm Shio Fukuda
14 Franca Sm Alassane Pléa
16 Gjermania Mf Philipp Sander
19 Franca Sm Nathan Ngoumou
Nr. Kombësia Poz. Lojtari
20 Gjermania Mb Luca Netz
21 Gjermania Pt Tobias Sippel
22 Austria Mb Stefan Lainer
25 Gjermania Sm Robin Hack
26 Gjermania Mb Lukas Ullrich
27 Gjermania Mf Rocco Reitz
29 Shtetet e Bashkuara të Amerikës Mb Joe Scally
30 Zvicra Mb Nico Elvedi
31 Republika Çeke Sm Tomáš Čvančara
33 Gjermania Pt Moritz Nicolas
34 Gjermania Sm Charles Herrmann
38 Luksemburgu Mf Yvandro Borges Sanches
39 Gjermania Mf Niklas Swider
Nr. Kombësia Poz. Lojtari
Indonezia Mb Kevin Diks (deri më 1 korrik 2025)
Nr. Kombësia Poz. Lojtari
Gjermania Pt Jan Olschowsky (te Alemannia Aachen deri më 30 qershor 2025)
Franca Mf Manu Koné (te Roma deri më 30 qershor 2025)
Nr. Kombësia Poz. Lojtari
Danimarka Mf Oscar Fraulo (te Utrecht deri më 30 qershor 2025)
Armenia Sm Grant-Leon Ranos (te Kaiserslautern deri më 30 qershor 2025)
  • 12 – i tërhequr në nder të tifozëve, të cilët konsiderohen lojtari i 12të në fushë.[132]

Presidenti aktual i klubit është Rainer Bonhof, i cili u emërua më 19 mars 2024.[133] Ai më parë ka pasur rolin e zëvëndës presidentit, ka qënë lojtar në vitet e suksesshme 1970' si dhe trajner për një kohë të shkurtër në periudhën 1998–99.[134][135] Që nga viti 1953, klubi ka pasur gjithsej dhjetë presidentë.[136] Helmut Beyer është presidenti më jetëgjatë i klubit, duke mbajtur pozitën për 30 vite (1962–92).[137]

Organi më i lartë vendim marrës i klubit është komiteti ekzekutiv. Ky komitet zhvillon një mbledhje të përgjithme një herë në vit, aty ku zgjidhen anëtarët e bordit drejtues si dhe këshillit. Bordi drejtues përbëhet nga shtatë persona, të cilat janë: Michael Hollmann, Norbert Bocks, Reiner Körfer, Ewald Hansen, Jürgen Kämper, Stefan Krebs dhe Dirk W. Rosenbaum.[138] Këshilli ka të drejtën të propozojë kandidatë për bordin drejtues dhe përbëhet nga dhjetë persona: Andreas Heinen (zëdhënsi), Herbert Laumen, Elmar Kreuels, Thomas Ludwig, Stefan Krebs, Matthias Neumann, Ulrich Robens, Volker Klüttermann, Gerald Ruch dhe Mirko Sandmöller.[139]

Gerardo Seoane është trajneri aktual i ekipit.

Trajneri aktual i ekipit është zvicerani Gerardo Seoane, i cili e mori detyrën më 6 qershor 2023.[140] Që nga viti 1950, klubi ka pasur gjithsej 36 trajnerë, pesë prej të cilëve e kanë drejtuar ekipin në dy periudha të ndryshme. Hennes Weisweiler është trajneri më jetëgjatë dhe i suksesshëm i klubit, duke fituar gjithsej pesë trofe në njëmbëdhjetë vite. Jupp Heynckes është një tjetër trajner i suksesshëm i klubit, i cili e drejtoi ekipin në më shumë se 350 ndeshje.[141]

Redaktuar më 24 shkurt 2025[142]
Emri Pozicioni
Gerardo Seoane Trajner
Guido Streichsbier Ndihmës-trajner
Patrick Schnarwiler
Oliver Neuville
André Wachter Trajneri i portierëve
Tony Jantschke Skaut
  1. ^ "Bor. Mönchengladbach II – Vereinsinfo". kicker.de (në gjermanisht). Marrë më 20 shkurt 2020.
  2. ^ "Bundesliga basics: Borussia Mönchengladbach" (në anglisht). Bundesliga. Arkivuar nga origjinali më 15 maj 2024. Marrë më 15 maj 2024.
  3. ^ "Borussia-Park". Football Stadiums (në anglisht). 27 shtator 2016. Marrë më 12 qershor 2021.
  4. ^ "Rolf Königs Named Borussia's Second Every Honorary President" (në anglisht). Borussia Mönchengladbach. Marrë më 15 maj 2024.
  5. ^ a b "What does 'Borussia' mean? Dortmund's and Mönchengladbach's name explained" (në anglisht). Bundesliga. 1 dhjetor 2024. Marrë më 20 shkurt 2025.
  6. ^ "Rhineland derby double interview: Yann Sommer and Timo Horn" (në anglisht). Bundesliga. Marrë më 17 gusht 2016.[lidhje e vdekur]
  7. ^ "Borussia hat jetzt 75.000 Mitglieder" (në gjermanisht). RP Online. 14 prill 2016.
  8. ^ "German Bundesliga clubs membership numbers 2021". Statista (në anglisht). Marrë më 22 prill 2021.
  9. ^ "The Rhine Derbies explained: Borussia Mönchengladbach, Cologne, Bayer Leverkusen and Fortuna Düsseldorf". Bundesliga. 4 shkurt 2025. Marrë më 16 shkurt 2025.
  10. ^ a b Markus Aretz; Stephan Giebeler; Elmar Kreuls (5 nëntor 2015). "1899 bis 1905. Der Ball kommt ins Rollen: Borussias Gründerzeit". Borussia Mönchengladbach: Die Chronik (në gjermanisht). Göttingen. fq. 12–16. ISBN 9783730702123. OCLC 909060983.{{cite book}}: Mirëmbajtja CS1: Mungon shtëpia botuese te vendodhja (lidhja)
  11. ^ "We are Borussia. We are the Foals" (në anglisht). Borussia Mönchengladbach. Marrë më 17 shkurt 2025.
  12. ^ Markus Aretz; Stephan Giebeler; Elmar Kreuls (5 nëntor 2015). "1905 bis 1909. Neue Spielstätte und ein Aufstieg". Borussia Mönchengladbach: Die Chronik (në gjermanisht). Göttingen. fq. 17–21. ISBN 9783730702123. OCLC 909060983.{{cite book}}: Mirëmbajtja CS1: Mungon shtëpia botuese te vendodhja (lidhja)
  13. ^ "Classic club" (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 20 dhjetor 2012. Marrë më 14 shkurt 2024.{{cite web}}: Mirëmbajtja CS1: BOT: Gjendja e adresës origjinale është e panjohur (lidhja)
  14. ^ "Heinz Ditgens" (në anglisht). Olympedia. Marrë më 22 shtator 2021.
  15. ^ "Borussia Mönchengladbach history and facts" (në anglisht). Football History. Marrë më 13 shkurt 2025.
  16. ^ "Borussia Mönchengladbach 0–3 Glasgow Rangers" (në anglisht). World Football. Marrë më 24 shkurt 2025.
  17. ^ "Glasgow Rangers 8–0 Borussia Mönchengladbach" (në anglisht). Football Database. Marrë më 24 shkurt 2025.
  18. ^ Stefan Nestler (9 maj 2020). "Jupp Heynckes, Bayern Munich's treble-winning coach turns 75" (në anglisht). Deutsche Welle. Marrë më 26 gusht 2020.
  19. ^ a b c "Bundesliga rivalries: Bayern Munich vs Borussia Monchengladbach" (në anglisht). Bavarian Football Works. 5 korrik 2022. Marrë më 18 shkurt 2025.
  20. ^ a b c Philip Röber (21 shkurt 2017). "Ten claims to fame: Borussia Mönchengladbach" (në anglisht). UEFA. Marrë më 19 shkurt 2025.
  21. ^ a b c "Why is Borussia Mönchengladbach vs. Bayern Munich such an important fixture in the Bundesliga?" (në anglisht). Bundesliga. 6 janar 2025. Marrë më 24 shkurt 2025.
  22. ^ Jürgen Bitter (2000), Deutschlands Fußball. Das Lexikon (në gjermanisht), Sportverlag, fq. 186, ISBN 3-328-00857-8
  23. ^ "Borussia Neunkirchen 1–1 Borussia Mönchengladbach" (në anglisht). World Football. Marrë më 23 shkurt 2025.
  24. ^ "Bundesliga 1965–66" (në anglisht). World Football. Marrë më 23 shkurt 2025.
  25. ^ a b "Bundesliga 1966–67" (në anglisht). World Football. Marrë më 23 shkurt 2025.
  26. ^ "18. Spieltag, Borussia Mönchengladbach – Schalke 04, 7. Januar 1967". Deutscher Fußball-Bund (në gjermanisht). 31 tetor 2009. Arkivuar nga origjinali më 1 gusht 2012. Marrë më 16 mars 2009.
  27. ^ "Borussia Mönchengladbach 10–0 Borussia Neunkirchen" (në anglisht). Transfermarkt. Marrë më 23 shkurt 2025.
  28. ^ "Top football clubs of the 1970s". clubworldrankings.com (në anglisht). Club World Rakings. Marrë më 8 qershor 2024.
  29. ^ "Remembering the magnificent Borussia Mönchengladbach era of the 1970s". clubworldrankings.com (në anglisht). Club World Rakings. 22 maj 2024. Marrë më 18 shkurt 2025.
  30. ^ "1. Bundesliga - Spieltag / Tabelle". kicker.de (në gjermanisht). Marrë më 16 shkurt 2015.
  31. ^ Karsten Kellermann (22 nëntor 2012). "Laumen, Larnaca und ein Premieren-Tor" (në gjermanisht). RP Online GmbH. Marrë më 22 nëntor 2012.
  32. ^ "Broken posts lead to match abandonment in 1971" (në anglisht). Bundesliga. 9 gusht 2023. Marrë më 16 shkurt 2015.
  33. ^ "Borussia Mönchengladbach: The Golden Years of a German Football Behemoth" (në anglisht). Breaking The Lines. 29 gusht 2023. Marrë më 16 shkurt 2025.
  34. ^ "How did teams fare the season after they won the Bundesliga for the first time?" (në anglisht). Bundesliga. 16 prill 2024. Marrë më 16 shkurt 2025.
  35. ^ Geoege Rinaldi (28 shtator 2017). "Roberto Boninsegna and the match of the infamous Coca-Cola can" (në anglisht). These Football Times. Marrë më 17 shkurt 2025.
  36. ^ Burkhard Weber, red. (1995), Champions League, 40 Jahre Europapokal der Landesmeister (në gjermanisht), Berlin: Sportverlag, fq. 151, ISBN 3-328-00648-6
  37. ^ "Inter 4–2 Mönchengladbach" (në anglisht). UEFA. Marrë më 19 shkurt 2025.
  38. ^ "Vor 35 Jahren: Der Büchsenwurf vom Bökelberg" (në gjermanisht). 20 tetor 2006. Marrë më 2 qershor 2013.
  39. ^ "Real Madrid und die Deutschen – Eine ganz besondere Beziehung" (në gjermanisht). FIFA. 19 korrik 2007. Arkivuar nga origjinali më 20 gusht 2007. Marrë më 16 mars 2009.
  40. ^ "UEFA-Pokal-Finale 1973, Nach großem Regen unter die Räder" (në gjermanisht). Borussia VfL 1900 Mönchengladbach GmbH. Arkivuar nga origjinali më 22 mars 2007. Marrë më 26 shtator 2018.
  41. ^ "Favre's Foals will be put to the test at Bayern" (në anglisht). ESPN FC. 14 dhjetor 2012. Marrë më 2 qershor 2013.
  42. ^ a b "1974/75: Heynckes gives Weisweiler perfect send-off" (në anglisht). UEFA. 1 qershor 1975. Marrë më 19 shkurt 2025.
  43. ^ "Titelträger des UEFA-Pokals" (në gjermanisht). Kicker.de. 14 maj 2008. Marrë më 12 shkurt 2009.
  44. ^ "Hennes Weisweiler (1975-76)" (në anglisht). FC Barcelona. Marrë më 22 shkurt 2025.
  45. ^ "Allan Simonsen: The Ballon d'or Winner who left Barcelona for Charlton Athletic" (në anglisht). The Set Piece. 28 gusht 2017. Marrë më 16 shkurt 2025.
  46. ^ "FC St. Pauli gegen 1. FC Köln – 0:5". Fussballdaten (në gjermanisht). 29 prill 1978. Marrë më 28 shtator 2010.
  47. ^ a b c "The day Borussia Mönchengladbach scored 12 goals against Borussia Dortmund - and still came up short" (në anglisht). Bundesliga. 23 korrik 2024. Marrë më 19 shkurt 2025.
  48. ^ "Gladbach's heroes of '79" (në anglisht). European Nights. Marrë më 16 shkurt 2025.
  49. ^ "1978/79: Simonsen settles Gladbach nerves" (në anglisht). UEFA. Marrë më 16 shkurt 2025.
  50. ^ "Historic victory" (në anglisht). Eintracht Frankfurt. Marrë më 16 shkurt 2025.
  51. ^ Markus Lotter (17 shkurt 2007). "Sterne des Südens – Auch Schlaudraff wird sitzen statt flitzen". Die Welt (në gjermanisht). Marrë më 8 korrik 2007.
  52. ^ "Uwe Kamps – seit 30 Jahren Borusse" (në gjermanisht). Borussia Mönchengladbach. 30 qershor 2012. Marrë më 14 shkurt 2016.
  53. ^ "The best final day title drama in Bundesliga history" (në anglisht). Bundesliga. 15 maj 2019. Marrë më 16 shkurt 2025.
  54. ^ "Lothar Matthäus und der Fehlschuss: Gladbachs bitterster Pokal-Moment". Sport.t-online.de (në gjermanisht). Marrë më 16 shkurt 2025.
  55. ^ "Spielstatistik Borussia Mönchengladbach gegen Eintracht Braunschweig" (në gjermanisht). Sport-Dienst-Agentur Merk. Marrë më 9 korrik 2009.
  56. ^ "Stefan Effenberg: an old-school driving force with an unbending will to succeed" (në anglisht). Bundesliga. 1 gusht 2023. Marrë më 21 shkurt 2025.
  57. ^ a b "Borussia Mönchengladbach: A Legacy of Excellence and Passion" (në anglisht). Soccer Wizdom. 15 janar 2025. Marrë më 16 shkurt 2025.
  58. ^ "Robert Enke, gone but never forgotten 15 years on from his death" (në anglisht). Bundesliga. 10 nëntor 2024. Marrë më 21 shkurt 2025.
  59. ^ Christian Pfenning; Joachim Neußer (7 qershor 1999). "Ribbeck stellt Matthäus EM-Freibrief aus". Rhein-Zeitung (në gjermanisht). Marrë më 23 maj 2016.
  60. ^ "Pflipsen, Karlheinz" (në gjermanisht). kicker.de. Marrë më 13 korrik 2018.
  61. ^ "Deislers Kranken-Akte". Kicker.de (në gjermanisht). 16 janar 2007. Marrë më 10 dhjetor 2008.
  62. ^ "Neues Stadion für Borussia" (në gjermanisht). Panungs Gruppe B. 27 shkurt 2002. Marrë më 30 dhjetor 2013.
  63. ^ "Stadion im Borussia-Park". sitzplan.net (në gjermanisht). Marrë më 21 gusht 2012.
  64. ^ "Bremen lose at Bielefeld – Mönchengladbach relegated" (në anglisht). Deutscher Fußball-Bund. 29 prill 2007. Marrë më 1 qershor 2013.
  65. ^ Daniel Gonzales (7 dhjetor 2010). ""Initiative Borussia": Gladbachs Opposition fordert Aktiengesellschaft" (në gjermanisht). Verlag W. Girardet KG. Marrë më 11 dhjetor 2010.
  66. ^ ""Initiative Borussia" setzt sich für eine neue Satzung und Vereinsstruktur ein". Initiative Borussia (në gjermanisht). Arkivuar nga origjinali më 20 dhjetor 2010. Marrë më 10 shtator 2018.
  67. ^ "Wem gehört Borussia?" (në gjermanisht). Borussia Mönchengladbach. 11 dhjetor 2010. Marrë më 12 dhjetor 2010.
  68. ^ "Gladbachs Mitgliederversammlung: Effenberg scheitert mit geplanter Revolution" (në gjermanisht). Der Spiegel. 29 maj 2011. Marrë më 22 prill 2021.
  69. ^ "Zahlen der Hinrunde. Heute: 2500" (në gjermanisht). Borussia VfL 1900 Mönchengladbach GmbH. 25 dhjetor 2010. Marrë më 27 dhjetor 2010.
  70. ^ "Lucien Favre neuer Cheftrainer bei Borussia" (në gjermanisht). Borussia VfL 1900 Mönchengladbach GmbH. 14 shkurt 2011. Marrë më 15 maj 2011.
  71. ^ "Improbable recovery" (në anglisht). Deutsche Welle. 26 maj 2011. Marrë më 17 shkurt 2025.
  72. ^ "UEFA Champions League – Standings" (në anglisht). UEFA. Marrë më 12 tetor 2015.
  73. ^ "Background: Mönchengladbach start at Sevilla" (në anglisht). UEFA. 10 shtator 2015. Marrë më 12 tetor 2015.
  74. ^ "Lucien Favre Resigns". The Guardian (në anglisht). 20 shtator 2015. Marrë më 20 shtator 2015.
  75. ^ "Matthias Ginter: Borussia Monchengladbach sign Dortmund defender" (në anglisht). BBC Sports. 4 korrik 2017. Marrë më 4 korrik 2017.
  76. ^ "Alassane Plea signe à Mönchengladbach (officiel)" (në frëngjisht). L'Équipe. 13 korrik 2018.
  77. ^ "Spieltag: DFB-Pokal Der Manner". DFB (në gjermanisht). Federata Gjermane e Futbollit. 10 maj 2014. Marrë më 7 qershor 2024.
  78. ^ "Old Football Shirts" (në anglisht). Marrë më 17 tetor 2014.
  79. ^ "Borussia Mönchengladbach Logo History" (në anglisht). Football Kit Archive. Marrë më 18 shkurt 2025.
  80. ^ ""Was Borussia leistet, ist eine Großtat"" (në gjermanisht). Sport 1. Arkivuar nga origjinali më 25 tetor 2014. Marrë më 25 tetor 2014.
  81. ^ "B.O. II – Die Elf vom Niederrhein" (në gjermanisht). Thomas Polcher. Marrë më 28 mars 2009.
  82. ^ "Gladbacher Lieder aus berufenem Mund" (në gjermanisht). Thomas Polcher. Marrë më 16 mars 2009.
  83. ^ Ben Marsden (2 nëntor 2024). "You'll Never Walk Alone – The origins of one of football's most famous songs" (në anglisht). FourFourTwo. Marrë më 20 shkurt 2025.
  84. ^ "Marc Acardipane Presents Marshall Masters Feat. The Ultimate MC - I Like It Loud". discogs.com (në anglisht). Marrë më 25 shkurt 2025.
  85. ^ "Jünter`s world" (në anglisht). Borussia Mönchengladbach. Marrë më 18 shkurt 2025.
  86. ^ Markus Aretz; Stephan Giebeler; Elmar Kreuels (2010). Jünter liebt die „Humba“ (në gjermanisht). Göttingen: Borussia Mönchengladbach. fq. 518. ISBN 978-3-89533-748-2.
  87. ^ "Our Home. Borussia-Park" (në anglisht). Borussia Mönchengladbach. Marrë më 18 shkurt 2025.
  88. ^ Birthe Rosenau (6 qershor 2008). "Mönchengladbach: Countdown für Grönemeyer". rp-online.de (në gjermanisht). Marrë më 15 shkurt 2025.
  89. ^ "Geschichte des Nato-Musikfestes" (në gjermanisht). Marketing Gesellschaft Mönchengladbach mbH. Marrë më 7 tetor 2019.
  90. ^ "Nato-Musikfest in Mönchengladbach" (në gjermanisht). Marketing Gesellschaft Mönchengladbach. Marrë më 11 dhjetor 2017.
  91. ^ Stefanie Bolzen (21 maj 2004). "Bye-bye, Bökelberg" (në gjermanisht). Die Welt. Marrë më 15 mars 2009.
  92. ^ "Bökelbergstadion" (në anglisht). The Stadium Guide. 18 shkurt 2025.
  93. ^ "Mönchengladbach: Ode an "Steinwegs Mamm"". RP ONLINE (në gjermanisht). 24 gusht 2010. Marrë më 22 prill 2021.
  94. ^ "Borussia-Fanclubs". fanclubliste.de (në gjermanisht). Marrë më 5 korrik 2009.[lidhje e vdekur]
  95. ^ Steve Hunter (24 dhjetor 2017). "Gladbach fans to make annual friendship visit to Anfield" (në anglisht). Liverpool F.C. Marrë më 19 shkurt 2025.
  96. ^ Steve Hunter (28 dhjetor 2019). "Gladbach fans to make annual Anfield visit" (në anglisht). Liverpool F.C. Marrë më 19 shkurt 2025.
  97. ^ "The Liverpool & Gladbach Friendship Site" (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 14 shtator 2012. Marrë më 11 shtator 2018.
  98. ^ Gruppe: Liverpool & Mönchengladbach. "Friendship History". wer-kennt-wen.de GmbH (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 31 dhjetor 2013. Marrë më 9 maj 2012.
  99. ^ "Reds Shine in Germany" (në anglisht). Liverpool F.C. 8 maj 2012. Marrë më 2 shkurt 2018.
  100. ^ "Borussia besiegt Liverpool 1:0" (në anglisht). Borussia Mönchengladbach. 1 gusht 2010. Marrë më 17 shtator 2010.
  101. ^ "Sie hassen sich wirklich – das sind die Fan-Rivalitäten der Liga" (në gjermanisht). LigaLIVE. 6 janar 2016. Marrë më 24 nëntor 2018.
  102. ^ "Hennes: The mascot of 1. FC Köln" (në anglisht). 1. FC Köln. Marrë më 20 shkurt 2025.
  103. ^ Andy Brassell (11 mars 2024). "Gladbach and Köln share spoils as wild Rhine derby fails to offer clarity" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 10 shtator 2024.
  104. ^ "How Monchengladbach vs. Cologne became one of Germany's best rivalries" (në anglisht). ESPN FC. 17 shkurt 2016. Marrë më 10 shtator 2024.
  105. ^ "Rekordsieg: Gladbach feiert 30-jähriges Jubiläum" (në gjermanisht). 11 Freunde. 24 prill 2008. Arkivuar nga origjinali më 18 korrik 2011. Marrë më 28 shtator 2010.
  106. ^ "Mönchengladbach: Kölner greifen Gladbacher Fanbus an" (në gjermanisht). RP Online. Marrë më 24 nëntor 2018.
  107. ^ "Köln-Hooligans greifen schon wieder Gladbach-Bus mit Bengalos und Steinen an!" (në gjermanisht). Bild. Marrë më 24 nëntor 2018.
  108. ^ "Chronologie der Rivalität: Seit zehn Jahren Fan-Ärger zwischen Köln und Gladbach" (në gjermanisht). RP Online. Marrë më 24 nëntor 2018.
  109. ^ Oliver Meyer; Arno Schmitz. "FC-Hooligans auf der A3: Busfahrer: "Sie kamen mit Steinen, Ketten und Stahlrohren!"". Express.de (në gjermanisht). Marrë më 24 nëntor 2018.[lidhje e vdekur përfundimisht]
  110. ^ "Bor. Mönchengladbach » Record against 1. FC Köln" (në anglisht). World Football. Marrë më 10 shtator 2024.
  111. ^ "Bilanz Borussia Mönchengladbach gegen 1. FC Köln: Alle Spiele & Statistiken". Fussballdaten (në gjermanisht). Marrë më 24 nëntor 2018.
  112. ^ "Bilanz Borussia Mönchengladbach gegen FC Bayern München: Alle Spiele & Statistiken". Fussballdaten (në gjermanisht). Marrë më 24 nëntor 2018.
  113. ^ Birger Hamann (7 gusht 2011). "Sieg beim FC Bayern: Schwerer Neuer-Patzer lässt Gladbach jubeln" (në gjermanisht). Der Spiegel. Marrë më 24 nëntor 2018.
  114. ^ Raphael Honigstein (7 dhjetor 2015). "Pep Guardiola's Bayern Munich return to Earth following unexpected loss". The Guardian (në anglisht). Marrë më 21 shkurt 2023.
  115. ^ "German Cup: Gladbach inflict 5–0 defeat on Bayern" (në anglisht). Deutsche Welle. Marrë më 21 shkurt 2023.
  116. ^ "Borussia Mönchengladbach 5–0 Bayern Munich" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 21 shkurt 2023.
  117. ^ Achim Müller. "West-Schlager gegen BVB: Das ist der Fohlen-Dreisatz im Borussen-Gipfel". Express.de (në gjermanisht). Arkivuar nga origjinali më 26 maj 2017. Marrë më 24 nëntor 2018.
  118. ^ "Entscheidung am Freitag: Reus-Einsatz im Borussen-Gipfel weiter offen". Express.de (në gjermanisht). Marrë më 24 nëntor 2018.[lidhje e vdekur]
  119. ^ a b c "Bundesliga club-by-club historical guide: Borussia Mönchengladbach" (në anglisht). Bundesliga. 10 korrik 2023. Marrë më 22 shkurt 2025.
  120. ^ "Borussia Mönchengladbach/ UEFA Champions League" (në anglisht). UEFA. Marrë më 20 shkurt 2025.
  121. ^ "Borussia Mönchengladbach – Cup history" (në anglisht). Transfermarkt. Marrë më 20 shkurt 2025.
  122. ^ "Berti Vogts: Borussia Mönchengladbach's defensive terrier" (në anglisht). Bundesliga. 1 shtator 2023. Marrë më 20 shkurt 2025.
  123. ^ "Bayern Munich sign goalkeeper Yann Sommer from Borussia Mönchengladbach" (në anglisht). Bundesliga. 19 janar 2023. Marrë më 20 shkurt 2025.
  124. ^ "The Bundesliga's all-time top scorers" (në anglisht). Bundesliga. Marrë më 20 shkurt 2025.
  125. ^ Matthias Arnhold (1 tetor 2015). "Herbert Laumen – Matches and Goals in Bundesliga" (në anglisht). RSSSF. Marrë më 12 nëntor 2015.
  126. ^ "'I Won the Ballon d'Or, Rejected Real Madrid & Almost Bankrupted Charlton Athletic'" (në anglisht). Give Me Sport. 21 tetor 2024. Marrë më 20 shkurt 2025.
  127. ^ "Borussia Mönchengladbach – Club achievements" (në anglisht). Transfermarkt. Marrë më 22 shkurt 2025.
  128. ^ "Bundesliga title winners: Who has been crowned German champions?" (në anglisht). Bundesliga. Marrë më 21 shkurt 2023.
  129. ^ "Anhang IV zur LO: Richtlinie für Spielkleidung und Ausrüstung" (PDF) (në gjermanisht). Deutsche Fußball Liga. 5 mars 2021. fq. 19. Arkivuar (PDF) nga origjinali më 8 maj 2021. Marrë më 8 maj 2021.
  130. ^ "Borussia Mönchengladbach" (në anglisht). UEFA. Marrë më 23 shkurt 2025.
  131. ^ "Squad – Borussia Mönchengladbach" (në gjermanisht). Borussia Mönchengladbach. Marrë më 30 dhjetor 2020.
  132. ^ "Borussia Mönchengladbach - Football Tickets" (në anglisht). Go Sport Travel. Marrë më 30 dhjetor 2024.
  133. ^ "Ex-star Bonhof elected Borussia Mönchengladbach president". Yahoo! (në anglisht). 19 mars 2024. Marrë më 23 shkurt 2025.
  134. ^ Michael Grant (12 qershor 2005). "Bonhof departure draws near". Sunday Herald (në anglisht). Herald & Times Group. Marrë më 14 dhjetor 2012.
  135. ^ "Rainer Bonhof ins Präsidium". rp-online.de (në gjermanisht). 10 shkurt 2009. Marrë më 11 shkurt 2009.
  136. ^ "Borussia Mönchengladbach current and former staff" (në anglisht). Transfermarkt. Marrë më 23 shkurt 2025.
  137. ^ "Borussia trauert um Ex-Präsident Beyer". rp-online.de (në gjermanisht). 25 janar 2011. Arkivuar nga origjinali më 28 janar 2011. Marrë më 30 janar 2011.
  138. ^ "Wechsel im Amt des Aufsichtsratsvorsitzenden: Hollmann folgt auf Prof. Dr. Körfer" (në anglisht). Borussia Mönchengladbach. 30 qershor 2022. Marrë më 1 korrik 2022.
  139. ^ "Die Gremien des Vereins" (në gjermanisht). Borussia Mönchengladbach. Marrë më 28 nëntor 2024.
  140. ^ "Gerardo Seoane is Borussia's new head coach – restructure of the sporting management" (në anglisht). Borussia Mönchengladbach. 6 qershor 2023. Marrë më 6 qershor 2023.
  141. ^ "Jupp Heynckes: a defining Bundesliga figure at Bayern Munich and Borussia Mönchengladbach" (në anglisht). Bundesliga. 15 janar 2024. Marrë më 7 qershor 2024.
  142. ^ "Funktionsteam Borussia Mönchengladbach" (në gjermanisht). Borussia Mönchengladbach. Marrë më 27 janar 2025.