anledning - Wiktionary
Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Böjningar av anledning | Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
utrum | Obestämd | Bestämd | Obestämd | Bestämd |
Nominativ | anledning | anledningen | anledningar | anledningarna |
Genitiv | anlednings | anledningens | anledningars | anledningarnas |
anledning
- uttal: anle:dninganː.leːd.niŋː
- något som motiverar eller leder till något annat
Översättningar
- albanska: shkak (sq), arsye (sq), motiv (sq), shkas (sq), bazë (sq)
- arabiska: سْبَب m (sbab, sabab)
- bokmål: grunn (no), årsak (no) m
- engelska: reason (en), base (en)
- finska: syy (fi)
- franska: raison (fr) f
- italienska: motivo (it) m, ragione (it) f
- japanska: 理由 (ja) (りゆう, riyuu)
- nederländska: aanleiding (nl) f, reden (nl)
- polska: powód (pl) m, przyczyna (pl) f
- portugisiska: motivo (pt), razão (pt)
- ryska: по́вод (ru) m, причи́на (ru) f, основа́ние (ru) n
- turkiska: neden (tr), sebep (tr)
- tyska: Anlass (de) m, Grund (de) m, Ursache (de) f, Veranlassung (de) f
- ungerska: ok (hu)
- älvdalska: anliening
Böjningar av anledning | Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
femininum | Obestämd | Bestämd | Obestämd | Bestämd |
Nominativ | anledning | anledninga | anledninger | anledningene |
Genitiv | anlednings | anledningas | anledningers | anledningenes |
Böjningar av anledning | Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
maskulinum | Obestämd | Bestämd | Obestämd | Bestämd |
Nominativ | anledning | anledningen | anledninger | anledningene |
Genitiv | anlednings | anledningens | anledningers | anledningenes |
anledning f eller m
- god, tursam eller fördelaktig tidpunkt; möjlighet, tillfälle
- anledning
- Reglene om erstatning i anledning strafforfølgning finnes i straffeprosessloven kapittel 31.
- Reglerna om ersättning med anledning av rättslig påföljd finns i straffprocesslagen kapitel 31.
- Synonymer: grunn
- Reglene om erstatning i anledning strafforfølgning finnes i straffeprosessloven kapittel 31.
- högtidlig begivenhet eller händelse