klar - Wiktionary
Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Böjningar av klar | Positiv | Komparativ | Superlativ | |
---|---|---|---|---|
Attributivt | ||||
Obestämd singular |
Utrum | klar | klarare | |
Neutrum | klart | |||
Bestämd singular |
Maskulinum | klare | klaraste | |
Alla | klara | |||
Plural | klara | |||
Predikativt | ||||
Singular | Utrum | klar | klarare | klarast |
Neutrum | klart | |||
Plural | klara | |||
Kompareras alternativt med mer och mest. | ||||
Adverbavledning | klart |
klar
- fri från allt som fördunklar, ofta syn- eller hörselintryck; ren
- Badvattnet var klart.
- Hon sjöng med klar röst.
- Synonymer: ren, genomskinlig, transparent, molnfri (om himmel)
- Antonymer: grumlig, matt
- tydlig, lätt begriplig (för någon)
- klarsynt; intellektuellt redig, som är vid fullt medvetande och full sans; som är vid sina sinnens fulla bruk, opåvärkad av rusdryck eller narkotiskt gift
- Han är klar i huvudet.
- färdig, redo att göras något med
- Maten är klar.
- avklarad, genomförd, fullbordad
- redo, beredd; i stånd att kunna göra något, genom att på förhand anpassa sig för kommande händelser
- tydlig
- tydlig
- redo
1. fri från allt som fördunklar
3. färdig
klar
- klar
- Sammansättningar: klarmachen, sonnenklar
- Fraser: klar wie Kloßbrühe