รอเบิร์ต วอลโพล - วิกิพีเดีย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

(เปลี่ยนทางจาก โรเบิร์ต วอลโพล)

เดอะไรต์ออนะระเบิล เอิร์ลแห่งออร์ฟอร์ด
นายกรัฐมนตรีแห่งบริเตนใหญ่
ดำรงตำแหน่ง 4 เมษายน 1721 – 11 กุมภาพันธ์ 1742 (ข้อผิดพลาด: แม่แบบ:อายุปีและวัน รองรับเฉพาะปีพุทธศักราช กรุณาใช้ แม่แบบ:Age in years and days หากใช้ปีคริสต์ศักราช)
ถัดไป	เอิร์ลแห่งวิลมิงตัน
กษัตริย์	พระเจ้าจอร์จที่ 1 และ จอร์จที่ 2
นายธนารักษ์เอก
ดำรงตำแหน่ง 3 เมษายน 1721 – 11 กุมภาพันธ์ 1742
ก่อนหน้า	ชาลส์ สเปนเซอร์
ถัดไป	เอิร์ลแห่งวิลมิงตัน
ดำรงตำแหน่ง 10 ตุลคม 1715 – 12 เมษายน 1717
ก่อนหน้า	เอร์ลแห่งคาร์ไลสล์
ถัดไป	เอิร์ลสตานัป
สมุหพระคลัง
ดำรงตำแหน่ง 3 เมษายน 1721 – 12 กุมภาพันธ์ 1742
ก่อนหน้า	เซอร์ จอห์น แพรต
ถัดไป	แซมูเอล แซนดีส์
ดำรงตำแหน่ง 12 ตุลาคม 1715 – 15 เมษายน 1717
ก่อนหน้า	เซอร์ ริชาร์ด ออนสโลว์
ถัดไป	เอิร์ลสตานัป
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	26 สิงหาคม ค.ศ. 1676 นอร์ฟอล์ก ราชอาณาจักรอังกฤษ
เสียชีวิต	18 มีนาคม ค.ศ. 1745 (68 ปี) ลอนดอน ราชอาณาจักรบริเตนใหญ่
ศาสนา	คริสตจักรแห่งอังกฤษ
พรรคการเมือง	พรรควิก
คู่สมรส	แคทเธอรีน วอลโพล มาเรีย วอลโพล
ลายมือชื่อ

รอเบิร์ต วอลโพล เอิร์ลแห่งออร์ฟอร์ด (อังกฤษ: Robert Walpole, 1st Earl of Orford) หรือเป็นที่รู้จักกันในนาม เซอร์ รอเบิร์ต วอลโพล เป็นรัฐบุรุษและนักการเมืองชาวอังกฤษผู้ถือว่าเป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกโดยพฤตินัย และยังถือเป็นนายกรัฐมนตรีที่ครองตำแหน่งยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ เขาเป็นหนึ่งในนักการเมืองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์อังกฤษ^[1] เขาได้รับเลือกตั้งเข้าไปในสภาในปี 1701 ในฐานะสมาชิกพรรควิก และได้ดำรงตำแหน่งสำคัญหลายตำแหน่ง เนื่องจากเขาเป็นพวกผู้ดีจากนอกกรุง ดังนั้นเขาจึงมองหาฐานการเมืองจากนอกกรุงเป็นหลัก

วอลโพลเกิดที่หมู่บ้านโฮตัน มณฑลนอร์ฟอล์ก ในปี 1676 เป็นบุตรคนที่ห้าในจำนวน 19 คนของพันเอกรอเบิร์ต วอลโพล ผู้ดีนอกกรุงและผู้แทนจากพรรควิกในสภาสามัญชน ส่วนมารดาคือแมรี วอลโพล บุตรีและทายาทของเซอร์จี ออฟเฟรย เบร์เวลล์ ในวัยเด็กเขาเข้าศึกษาที่โรงเรียนเอกชนในหมู่บ้านเมสซิงแฮมในนอร์ฟอล์ก^[2] และในปี 1690 ก็เข้าศึกษาต่อในวิทยาลัยอีตันซึ่งที่นั่นเขาได้รับคำกล่าวว่าเป็น "นักเรียนที่ยอดเยี่ยม" เขาออกจากอีตันในเดือนเมษายน 1696^[2] และเข้าสมัครเรียนต่อที่คิงส์คอลเลจน์แห่งมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์^[3] ในเดือนพฤษภาคม 1698 เขาออกจากคิงส์คอลเลจน์เพื่อกลับบ้านไปช่วยบิดาบริหารและจัดการทรัพย์สินของครอบครัวแทนพี่ชายที่พึ่งเสียชีวิตไป เขาเคยมีความคิดที่จะอุทิศตนสู่ศาสนา แต่เนื่องจากกลายเป็นบุตรชายคนโตและทายาทลำดับแรกของครอบครัว ทำให้เขาต้องล้มเลิกความคิดนั้นไป จนกระทั่งในเดือนพฤศจิกายน 1700 บิดาของเขาก็ถึงแก่กรรม และเขากลายเป็นหัวหน้าครอบครัว จากเอกสารที่เขียนด้วยลายมือของบิดา ระบุว่าครอบครัววอลโพลมีคฤหาสน์ถึง 9 หลังในนอร์ฟอล์ก และอีกหลังในซัฟฟอล์ก^[4]

• 1676–1725 : รอเบิร์ต วอลโพล
• 1725–1742 : เซอร์ รอเบิร์ต วอลโพล
• 1742–1745 : เอิร์ลแห่งออร์ฟอร์ด

• อัตชีวประวัติ