เปิด - วิกิพจนานุกรม

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

การแบ่งพยางค์	เปิด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpə̀ət
ราชบัณฑิตยสภา	poet
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)	/pɤːt̚˨˩/(สัมผัส)

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸᩨ᩠ᨯ (ปืด, “เผยออก”), ลาว ປືດ (ปืด) หรือ ເປີດ (เปีด, “เผยออก”), ไทลื้อ ᦔᦹᧆ (ปืด), ไทดำ ꪜꪳꪒ (ปึด), ไทใหญ่ ပိုတ်ႇ (ปึ่ต), พ่าเก ပုတ် (ปุต์), อาหม 𑜆𑜤𑜄𑜫 (ปุต์)

เปิด (คำอาการนาม การเปิด)

1. ทำให้สิ่งที่ปิดอยู่เผยออก

   คำตรงข้าม: ปิด

   เปิดประตู

2. ทำให้เครื่องยนต์กลไกทำงาน

   คำตรงข้าม: ปิด

   เปิดวิทยุ

   เปิดพัดลม

3. ทำพิธีเป็นประเดิมเพื่อดำเนินกิจการงานหรือให้ใช้ได้เป็นต้น

   คำตรงข้าม: ปิด

   เปิดร้านใหม่

   เปิดถนน

   เปิดสมาคม

4. (ภาษาปาก, สแลง) เริ่มทะเลาะวิวาทหรือลงมือต่อยตี

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸᩮᩥ᩠ᨯ (เปิด, “หนี”), ลาว ເປີດ (เปีด, “หนี”)

เปิด (คำอาการนาม การเปิด)

1. (ภาษาปาก, สแลง) หนี

   ผู้ร้ายเปิดไปไกลแล้ว

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pɤːt˨˩/

เปิด (คำอาการนาม ก๋ารเปิด หรือ ก๋านเปิด)

1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨸᩮᩥ᩠ᨯ (เปิด)
2. (อกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨸᩮᩥ᩠ᨯ (เปิด)