İkinci Enternasyonal - Vikipedi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

(II. Enternasyonal sayfasından yönlendirildi)

İkinci Enternasyonal
Stuttgart kongresindeki enternasyonal delegeleri, 1907
Öncül	Birinci Enternasyonal
Ardıl	Komintern
Kuruluş	14 Temmuz 1889 (135 yıl önce)
Kuruluş yeri	Paris
Kapanış	1916
Tür	İşçi partileri örgütü
Amaç	Marksizm Sosyalizm Sosyal demokrasi Ortodoks Marksizm Sömürgecilik karşıtlığı (1896–1907) Antimilitarizm (1889–1914)

İkinci Enternasyonal, (1889-1916) hazırlıklarla geçen uzun yıllardan sonra komünist partiler tarafından uluslararası sosyalizm mücadelesini yürütmek amacıyla 1889'da kurulan organizasyon.^[1] 1876'da dağılan Birinci Enternasyonal'in görüşlerine paralel olarak anarko-sendikalist hareket organizasyona yine kabul edilmemiştir.

İkinci Enternasyonal 1 Mayıs gününü işçi sınıfının uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü (1889), 8 Mart gününü de dünya emekçi kadınlar günü (1910) olarak ilan etmiştir.

İkinci kongrenin yapıldığı Brüksel'de 1900 yılından sonra Uluslararası Sosyalist Büro kurulmuş ve kalıcı merkez haline gelmiştir. Belçika İşçi Partisi'nden Émile Vandervelde ve Camille Huysmans başkan ve genel sekreter olmuştur. Lenin de 1905 yılından itibaren enternasyonale üyedir.

I. Dünya Savaşı sırasında ayrı uluslardan partilerin savaşa karşı birleşik bir cephe geliştirememesi ve Jean Jaurès suikastinden birkaç gün sonra savaşın patlak vermesi İkinci Enternasyonal'in dağılmasına sebep olmuştur. 1915'teki Zimmerwald Konferansı'nda devrimci komünistler ve sosyal demokratlar arasındaki koalisyon savaş karşıtlığındaki fikir ayrılılıkları, sosyal demokratlar uluslararası karşı birlik yerine kendi ülkelerinin savaşını desteklemeye başlamıştı, sebebiyle sona ermeye başlamıştır.

Dağılan İkinci Enternasyonal'den sonra, 1919 Mart'ında Lenin ve Sovyetler Birliği tarafından Üçüncü Enternasyonal kurulmuştur.

1. 1889 - Paris
2. 1891 - Brüksel
3. 1893 - Zürih
4. 1896 - Londra
5. 1900 - Paris
6. 1904 - Amsterdam
7. 1907 - Stuttgart
8. 1910 - Kopenhag
9. 1912 - Basel (Olağanüstü kongre)

Almanya:

• August Bebel
• Hugo Haase
• Karl Kautsky
• Karl Liebknecht
• Wilhelm Liebknecht
• Rosa Luxemburg
• Clara Zetkin

Fransa:

• Jean Allemane
• Jules Guesde
• Jean Jaurès
• Gustave Hervé
• Édouard Vaillant

Rusya:

• Vladimir Lenin
• Georgi Plekhanov
• Pavel Axelrod

Avusturya:

• Victor Adler
• Karl Renner

Hollanda:

• Anton Pannekoek
• Pieter Jelles Troelstra

Belçika:

• Camille Huysmans
• Émile Vandervelde

İsviçre:

• Robert Grimm

• Birinci Enternasyonal
• İkinci Enternasyonalin Çöküşü
• Üçüncü Enternasyonal
• Dördüncü Enternasyonal
• Komintern