ey - Vikisözlük

• IPA^(anahtar): [ˈɛj]
• Heceleme: ey

ey

1. kendisine söz söylenilen kimse veya kimselerin dikkati çekilmek istendiğinde adın başına getirilen ve uzatılabilen bir seslenme sözü

   Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
   Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer. — Çanakkale Şehitlerine, M. Â. Ersoy

2. usanç anlatan bir seslenme sözü

   Ey, artık çok oluyorsun!

• Türk Dil Kurumuna göre "ey" maddesi

• ye

Orta İngilizce ey, Eski İngilizce ǣġ, Proto-Cermence *ajją, *ajjaz, Ana Hint-Avrupa dili *ōuyo-, *h₂ōwyóm. 15. asırdan beri bilinmektir.

• Heceleme: ey

ey (çoğulu eys)

1. (eskimiş) yumurta

   eş anlamlısı: egg

• Heceleme: ey

ey

1. (coğrafya) ada

• Heceleme: ey

ey e

1. o zamirinin belirtme hâli

ey

1. ey