memleket - Vikisözlük

Osmanlı Türkçesi مملكت‎, Arapça مَمْلَكَة‎‎.

• IPA^(anahtar): /mem.ɫe.ˈcet/
• Heceleme: mem‧le‧ket

memleket (belirtme hâli memleketi, çoğulu memleketler)

1. doğup büyülen yer

   eş anlamlıları: belde, şehir, yurt

   Memleket isterim. Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun. — C. S. Tarancı

2. (coğrafya) devletin hakimiyeti altında bulunan toprakların bütünü

   eş anlamlısı: ülke

   Memleketin dâhilinde iktidara sahip olanlar, gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde olabilirler. — Atatürk

3. (coğrafya) iklim ve üretim bakımından ele alınan bölge

   Lübnan portakal, turunç, hurma ve muz memleketiydi. — R. H. Karay

• Türk Dil Kurumuna göre "memleket" maddesi