orak - Vikisözlük
 |
Ayrıca bakınız: Orak |
orak (belirtme hâli orağı, çoğulu oraklar)
- [1] (aletler) yarım çember biçiminde yassı, ensiz ve keskin metal bir bıçakla, buna bağlı bir saptan oluşan ekin biçme aracı
- [2] ekin biçme zamanı
- Orakta köylünün işi çok olur.
- [3] ekin, ot vb. biçme işi
- Ot orağından dönen birkaç köylü, omuzlarında uzun tırpanlarıyla geçiyorlardı. - M. Ş. Esendal
- [4] (halk ağzı) temmuz
- Eski Türkçe orgak < ormak (kesmek)
- [1] orman
- [1] kavrama
çeviriler
- Almanca: Sichel (de) d
- Çağatayca: arık (chg), orak (chg)
- Eski Türkçe: orgak (otk) (orgak), baştar (otk) (baştar)
- Fince: :[1] sirppi (fi)
- Fransızca: faucille (fr) d
- İngilizce: sickle (en)
- İspanyolca: :[1] hoz (es)
- İsveççe: skära (sv) g
- İtalyanca: :[1] falce (it)
- Japonca: :[1] 鎌 (ja)
- Kırım Tatarca: orak (crh)
- Korece: :[1] 낫 (ko) (nat)
- Kürtçe :das (ku)
- Lehçe: :[1] sierp (pl)
- Macarca: :[1] sarló (hu)
- Rusça: :[1] серп (ru) (serp) [s'erp]
- Tatarca: uraq (tt)
- Türkmence: orak (tk)
- Yunanca: :[1] δρεπάνι (el) (drepáni) [drepani]
- Türk Dil Kurumuna göre "orak" maddesi
- [1] tırpan
- [2] (aletler) orak
orak
- [1] (aletler) orak
- [1] Eski Türkçe orgak
orak
- [1] (aletler) orak
- [2] hasat
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki