jamoa - Vikilugʻat
Pak qiz
jamoa
ja-mo-a
a. l — birlashma; uyush-ma; guruh
1 Qishloq, mahalla va uning aholisi. ◆ Doʻstmat pulni sanab, choʻntakka sol-masdanoq, jamoada har bir oilaning tuynu-gidan chiqadigan tutunga qarab, qozonda nima qaynayotganini sezadigan xumkalla ellikbo-shi yetib keldi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 esk. Qishloq kengashi. ◆ Dadamni ikki marta jamoa chaqirtirdi. A. Qaxhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Arizaga Qumqishloq kambagʻal dehqonlari va jamoa faollari-dan yuz oʻttiz kishi qoʻl qoʻygan. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
3 Muayyan, bir xil ish bajaruvchi kishi-lar guruhi. ◆ Ikki-uch yildan beri uylariga kun sayin sovchilar jamoasi yogʻilib yotganligidan, bu sovchilar ham oʻshalarning birisidir, deb oʻylagan edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
4 Xaloyiq, birodarlar. ◆ Tilovat soʻngida yurt moʻysafidlaridan biri oʻrnidan turdi: -Jamoa, Asqar oqsoqol qanday odam edi? —Rahmatli yaxshi odam edi. "Yoshlik" .
ЖАМОА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
OʻTIL
jamoa (koʻplik jamoalar)