rahmsiz - Vikilugʻat

rahm-siz

1 Rahm-shafqatni bilmay-digan; berahm, shafqatsiz. ◆ Rahmsiz odam. Rahmsiz suratda ishlatmoq. sht Shuning uchun mehnatkashni rahmsiz ishlatib, madrasalar bino qilmoqda, ariqlar chiqarmoqda.. edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . .. ◆ Oh Olimjon, ayaginang oʻlsin! Rahmsiz otang oʻlsin. Nima qshchdi ? Aytgshu kim uddi ? Hamza, „Tanlangan asarlar“ .

2 koʻchma Shafqatsizlikni ifodalay-digan, ayamasdan, berahmlarcha qilingan.

Xushroʻyning rahmsiz muhokamasidan oqqan bu haqiqapiar Zaynabni yigʻlatdi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. Qaynataning qarashlari rahm-siz va beayov edi. Sh. Rashidov, Qudratli toʻl-qin.

РАҲМСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

OʻTIL

rahmsiz