HOLY BIBLE: Sirach 45
Dilectus Deo et hominibus Moyses,
cujus memoria in benedictione est.
Similem illum fecit in gloria sanctorum,
et magnificavit eum in timore inimicorum,
et in verbis suis monstra placavit. 3
Glorificavit illum in conspectu regum,
et jussit illi coram populo suo,
et ostendit illi gloriam suam. 4
In fide et lenitate ipsius sanctum fecit illum,
et elegit eum ex omni carne. 5
Audivit enim eum, et vocem ipsius,
et induxit illum in nubem. 6
Et dedit illi coram præcepta,
et legem vitæ et disciplinæ,
docere Jacob testamentum suum,
et judicia sua Israël.
Excelsum fecit Aaron fratrem ejus,
et similem sibi, de tribu Levi.
Statuit ei testamentum æternum,
et dedit illi sacerdotium gentis,
et beatificavit illum in gloria: 9
et circumcinxit eum zona gloriæ,
et induit eum stolam gloriæ,
et coronavit eum in vasis virtutis. 10
Circumpedes, et femoralia, et humerale posuit ei:
et cinxit illum tintinnabulis aureis plurimis in gyro: 11
dare sonitum in incessu suo,
auditum facere sonitum in templo
in memoriam filiis gentis suæ. 12
Stolam sanctam auro, et hyacintho, et purpura,
opus textile viri sapientis, judicio et veritate præditi: 13
torto cocco opus artificis
gemmis pretiosis figuratis in ligatura auri,
et opere lapidarii sculptis,
in memoriam secundum numerum tribuum Israël. 14
Corona aurea super mitram ejus
expressa signo sanctitatis, et gloria honoris:
opus virtutis, et desideria oculorum ornata. 15
Sic pulchra ante ipsum non fuerunt talia
usque ad originem. 16
Non est indutus illa alienigena aliquis,
sed tantum filii ipsius soli,
et nepotes ejus per omne tempus.
Sacrificia ipsius
consumpta sunt igne quotidie. 18
Complevit Moyses manus ejus,
et unxit illum oleo sancto. 19
Factum est illi in testamentum æternum,
et semini ejus, sicut dies cæli,
fungi sacerdotio, et habere laudem,
et glorificare populum suum in nomine ejus. 20
Ipsum elegit ab omni vivente,
offerre sacrificium Deo, incensum, et bonum odorem,
in memoriam placare pro populo suo: 21
et dedit illi in præceptis suis potestatem,
in testamentis judiciorum:
docere Jacob testimonia,
et in lege sua lucem dare Israël. 22
Quia contra illum steterunt alieni,
et propter invidiam circumdederunt illum homines in deserto,
qui erant cum Dathan et Abiron,
et congregatio Core in iracundia. 23
Vidit Dominus Deus, et non placuit illi,
et consumpti sunt in impetu iracundiæ. 24
Fecit illis monstra,
et consumpsit illos in flamma ignis. 25
Et addidit Aaron gloriam,
et dedit illi hæreditatem,
et primitias frugum terræ divisit illi. 26
Panem ipsis in primis paravit in satietatem:
nam et sacrificia Domini edent,
quæ dedit illi et semini ejus. 27
Ceterum in terra gentes non hæreditabit,
et pars non est illi in gente:
ipse est enim pars ejus, et hæreditas.
… with wise hearts endowing us, to preserve justice among his people, and keep safe the blessings he has given to it; and this pre-eminence over his people he has settled on them in perpetuity.[2]
Phinees, filius Eleazari, tertius in gloria est,
imitando eum in timore Domini,
et stare in reverentia gentis:
in bonitate et alacritate animæ suæ placuit Deo pro Israël. 30
Ideo statuit illi testamentum pacis,
principem sanctorum et gentis suæ,
ut sit illi et semini ejus sacerdotii dignitas in æternum. 31
Et testamentum David regi filio Jesse de tribu Juda,
hæreditas ipsi et semini ejus:
ut daret sapientiam in cor nostrum,
judicare gentem suam in justitia,
ne abolerentur bona ipsorum:
et gloriam ipsorum in gentem eorum æternam fecit.
[1] The Latin translator has probably missed the meaning of the original. It seems clear from the other versions that a reference is made here to the oracular burse described in Ex. 28.30.
[2] A comparison with the other versions confirms the impression, which the incoherence of the Latin would in any case suggest, that several words have been omitted. Both the Hebrew and the Greek indicate that King David was introduced into the narrative only by way of contrast; the sacred author is pointing out an analogy between the ecclesiastical and the secular government of Israel. In the Hebrew, the concluding words of the chapter form part of a doxology, which begins, ‘And now bless the Lord, that is so bountiful’.
Knox Translation Copyright © 2013 Westminster Diocese
Nihil Obstat. Father Anton Cowan, Censor.
Imprimatur. +Most Rev. Vincent Nichols, Archbishop of Westminster. 8th January 2012.
Re-typeset and published in 2012 by Baronius Press Ltd