Mock. Czarna burleska

Scenariusz i reżyseria: Konrad Imiela
Teksty piosenek: Roman Kołakowski i Konrad Imiela
Muzyka: Grzegorz Rdzak
Kierownictwo muzyczne: Grzegorz Rdzak, Adam Skrzypek
Scenografia: Anna Haudek
Kostiumy: Anna Chadaj
Choreografia: Jacek Gębura
Wizualizacje: Agata Bartos, Piotr Bartos, Łukasz Gawroński
Reżyseria świateł: Tadeusz Trylski
Reżyseria dźwięku: Krzysztof Borowicz
Przygotowanie wokalne: Magdalena Śniadecka, Ewa Głowacka-Fierek
Charakteryzacja: Magdalena Chabrowska-Oleksiak, Agnieszka Jasiniecka, Ewa Soszyńska

Asystentki reżysera: Marta Dzwonkowska, Janka Imiela
Asystent kostiumografa: Jakub Fidler
Asystenci choreografa: Mateusz Brenner
Asystent reżysera światła: Jakub Jan Frączek
Loty kaskaderskie: Grzegorz Mikołajczyk, Ireneusz Tatko

Inspicjenci: Wojciech Kupczyński, Małgorzata Szeptycka, Hubert Michalak

Tłumaczenie na język angielski: Dagmara Chojnacka i Bridget Palmer

Damy ulicy
Mitzi: Elżbieta Kłosińska
Berta: Klaudia Waszak
Angela: Justyna Woźniak
Marika: Monika Mikołajczak (AST Wrocław)
Lola: Małgorzata Walenda (gościnnie)  / Katarzyna Granecka 31 I i 1-2 II
Hilda: Marianna Linde (gościnnie)  / Maja Frejtag (gościnnie) / Adrianna Hanslik (gościnnie) 31 I i 1-2 II

Eberhard Mock: Artur Caturian (gościnnie) 31 I i 1-2 II / Konrad Imiela
Natasza Diabrinska / Sophie Mock: Ewa Szlempo-Kruszyńska
Kurt Smolorz: Tomasz Wysocki (gościnnie)  1-2 II / Albert Pyśk 31 I
Cornelius Wirth / Helmut Eugster: Adrian Kąca (gościnnie) 31 I i 1-2 II / Dawid Suliba
Heinrich Zupitza: Bartosz Picher
Klara: Katarzyna Pietruska  31 I i 1-2 II / Barbara Gołębiowska (gościnnie)
Emma: Helena Sujecka  / Barbara Gołębiowska (gościnnie) 31 I i 1-2 II
Richard Lotz / Profesor Brendel / Indianin: Michał Zborowski
Frederika: Emose Uhunmwangho
Herbert Anwaldt: Krzysztof Suszek
Kelner-Morderca: Michał J. Bajor
Hans Gnerlich: Mateusz Kieraś
Gertruda von Mogmitz: Bogna Woźniak-Joostberens (gościnnie)

Tancerki i tancerze
Bożena Bukowska 31.01-2.02
Dominika Józefowiak (gościnnie) 31.01-2.02
Maria Jaworek (gościnnie)
Monika Kolbusz (gościnnie) 31.01-2.02
Aneta Mazur (gościnnie) 31.01-2.02
Barbara Olech (gościnnie)
Anna Puzio (gościnnie)
Martyna Rak (gościnnie) 31.01-2.02
Mateusz Brenner 31.01-2.02
Mateusz Kieraś 31.01-2.02
Tomasz Ryś (gościnnie) 31.01-2.02
Jan Nykiel (gościnnie) 31.01-2.02
Jacek Skoczeń 31.01-2.02

Orkiestra

Adam Skrzypek / Grzegorz Rdzak (dyrygent), Beata Wołczyk (I skrzypce, kalimba), Dominik Mąkosa (instr. klawiszowe, piano), Grzegorz Piasecki (kontrabas), Maciej Mazurek (gitary), Sebastian Skrzypek / Wojciech Buliński (perkusja), Dariusz Kaliszuk / Michał Polak (instr. perkusyjne), Aleksander Kobus / Marek Kubiszyn (trąbka I), Dominik Gawroński / Jan Chojnacki / Marcin Gościński (trąbka II), Marcin Wołowiec / Maciej Błach (puzon), Tomasz Pruchnicki / Adam Bławicki (saksofon tenorowy, flet), Robert Kamalski / Igor Pietraszewski (saksofon altowy, saksofon barytonowy)

Teresa Drozda, Radio dla Ciebie – rozmowa z Markiem Krajewskim [Strefa kultury, 3.11.2019]

Recenzje:

Mirosław Kocur, Teatralny.pl: Konrad Imiela stworzył we wrocławskim Capitolu kolejny przebój, dowiódł, że jest dobrym poetą i świetnym reżyserem musicali, sztuki wyjątkowo trudnej i wymagającej. Bardzo sprawnie przełożył wybrane wątki z powieści Marka Krajewskiego w zamknięte i pomysłowo puentowane performanse [Atrofia Mocka, 18.10.2019]

Beata Maciejewska, Gazeta Wyborcza Wrocław: Pachnie jak świeża, ciepła krew, stryczkiem ją czuć z daleka, ale jest najlepszą piosenką urodzinową na dziewięćdziesiątkę Capitolu. I prezentem dla Wrocławia, który kapel podwórkowych nie zdołał się dorobić. Witajcie w ciemnych zaułkach Breslau, w oparach obsesji Mocka [Mordercy, psychopaci, prostytutki, policjanci, kaci i ofiary. W oparach obsesji Mocka, 14.10.2019]

Grzegorz Chojnowski, Radio Wrocław Kultura: …wreszcie legendarna już literacka postać i w ogóle twórczość Marka Krajewskiego (nie do pokazania w pełni na scenie) doczekała się udanej inscenizacji. Nie wyszła próba we Wrocławskim Teatrze Współczesnym, nie wypalił spektakl w Teatrze Telewizji, ale od czego mamy Capitol. [Mock – Czarna burleska, 14.10.2019]

Katarzyna Mikołajewska, Gazeta Wyborcza Wrocław / Mieszam w kulturze: Reżyser spektaklu rozbraja przesiąknięty zbrodnią oraz okrucieństwem świat Krajewskiego i nadaje mu formę scenicznie lekką – rewiową, burleskową – a przy tym tworzy skomplikowanego, uwikłanego we własne dylematy bohatera [Muzyczne odcienie czerni, 13 X 2019]

Dagmara Chojnacka, Radio Wrocław: Siedzę obok pana, a siedzimy w kinie Capitol… – nucę od dnia premiery. Super muzyka młodziutkiego wielkiego talentu, świetny scenariusz i songi; jak zwykle w tym miejscu – kreacje wykonawców. Jednym słowem: Capitol znów ma hit. [Mock, Czarna burleska, 13 X 2019]

Małgorzata Matuszewska, Miara kultury: To prawdziwa perła, bez scen mówionych, są tylko (i aż) piosenki. Ale jak zaśpiewane, z jaką muzyką, w jakiej oprawie scenograficznej – to trzeba zobaczyć. Spektakl nie jest prostą składanką piosenek, a choć nie ma tu linearnej fabuły, to jest spójna całość. [Porywający show z kryminałów wywiedziony. „Mock. Czarna burleska” do obejrzenia koniecznie! 13 X 2019]

Hubert Michalak, Teatrologia.info: Jest to zarówno dobrze skrojona rozrywka, jak i widowiskowa rewia, także hołd oddany popkulturowemu Mockowi, historycznemu Breslau i zabytkowemu gmachowi teatru. Wreszcie też – jest Mock… opowieścią o różnych wymiarach człowieczeństwa podlegającemu ciągłej degradacji. [Powrót do Breslau, 24 X 2019]

Jacek Cieślak, Teatr: To majstersztyk całego zespołu Teatru Capitol na dziewięćdziesięciolecie jego siedziby i hołd oddany miastu. Perwersje i zbrodnie, 12/2019]

Michał Mizera, członek Komisji Artystycznej 26. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej: Mimo widowiskowej wystawy pełnej rozmachu, feerii barw, fantastycznej muzyki, którą nuci się, wychodząc z teatru, mimo dużej dawki humoru i radości życia, pomimo tego wszystkiego nad “Mockiem” ciąży mroczna, egzystencjalna, duszna atmosfera. Ta sama, która przeziera z powieści Chandlera i Conan Doyle’a, filmów gangsterskich i sensacyjnych, seriali policyjnych i detektywistycznych. Ci, którzy szukają i znajdują odpowiedz na jedno z najstarszych pytań ludzkości “Kto zabił?”, docierają, chcąc nie chcąc, do jednej z najbardziej straszliwych prawd o człowieku. Straszliwych, bo niezmiennych [Mockowanie incognito, 5 II 2020]

Po próbie prasowej:

Gazeta Wyborcza Wrocław: Komisarz Mock z powieści Marka Krajewskiego w widowiskowej rewii  [GALERIA ZDJĘĆ]

Telewizja Echo 24 Mock. Czarna burleska  [WIDEO]

Wrocław.pl Mock. Czarna burleska według Krajewskiego na scenie Capitolu  [GALERIA ZDJĘĆ]

Dla Studenta: Kryminały Marka Krajewskiego na scenie Capitolu [WIDEO]

W materiałach wideo użytych w spektaklu wykorzystano fotografie pozostające w domenie publicznej:

• Oskar Schlemmer trzymający maskę, 1930 (fot. O. Schlemmer)
• Taniec patyków, 1928 (fot. O. Schlemmer)
• Kobieta w teatralnej masce Oskara Schlemmera siedząca na fotelu B3 Marcela Breuera, 1926 (fot. E. Consemüller)
• Portret Marleny Dietrich, 1932 (fot. D. English)